Dywizja Judei i Samarii
W dzisiejszym świecie Dywizja Judei i Samarii stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne, wpływ na polu zawodowym czy powiązanie z bieżącymi problemami, Dywizja Judei i Samarii przykuł uwagę i ciekawość wielu osób. W tym artykule zbadamy różne aspekty Dywizja Judei i Samarii, od jego pochodzenia i historii po znaczenie we współczesnym świecie. Bez wątpienia Dywizja Judei i Samarii to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, a jego znaczenie widać w różnych kontekstach.
 Oznaka dywizji | |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Nazwa wyróżniająca |
Ajosz |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Dywizja Judei i Samarii (hebr. אוגדת אזור יהודה ושומרון, Ugdat Ezor Jehuda we-Szomron) – związek taktyczny piechoty Sił Obronnych Izraela. Dywizja podlega Dowództwu Centralnemu.
Historia
Po wybuchu w 1987 Intifady dowództwo Sił Obronnych Izraela dostrzegło potrzebę rozlokowania na Zachodnim Brzegu (Judea i Samaria) dodatkowych jednostek piechoty. Ich zadaniem miała być ochrona osiedli żydowskich i prowadzenia działań antyterrorystycznych. Zwiększenie intensywności takich działań na obszarze Autonomii Palestyńskiej miało skutkować zmniejszeniem zagrożenia zamachami terrorystycznymi w Izraelu.
Dlatego w 1988 sformowano Dywizję Terytorialną Judei i Samarii. Odpowiadała ona za obszar siedmiu palestyńskich miast: Tulkarm, Kalkilja, Dżanin, Nablus, Ramallah, Betlejem i Hebron. Dywizja miała do czynienia z arabskimi zamieszkami, utrzymywaniem bezpieczeństwa dróg w regionie, ochroną społeczności żydowskich i prowadzeniem akcji antyterrorystycznych we współpracy z siłami specjalnymi.
Struktura
Dywizja Judei i Samarii podlega pod Dowództwo Centralne.
|
Jednostki operacyjne:
|
Jednostki wsparcia:
|
Dowódcy
- Gabi Ofir (1988–1990)
- Jacob Light (1990–1992)
- Mosze Ja’alon (1992–1993)
- Sza’ul Mofaz (1993–1994)
- Gabi Ofir (1994–1997)
- Jicchak Etan (1997–2000)
- Szlomo Oren (2000)
- Beni Ganc (2000–2001)
- Jicchak Gerszon (2001–2003)
- Gadi Eizenkot (2003–2005)
- Ja’ir Golan (2005–2007)
- No’am Tiwon (2007–2009)
- Nitzan Alon (2009–2011)
- Chagaj Mordechaj (2011–2013)
- Tamir Jadaj (2013–2015)
- Lior Karmeli (2015–2017)
- Eran Niw (2017–2019)
- Janiw Alaluf (od 2019)