Dumbarton Oaks

W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Dumbarton Oaks, badając jego wiele aspektów i aspektów. Od jego powstania do dzisiejszego znaczenia, Dumbarton Oaks był przedmiotem zainteresowania i debaty w wielu kontekstach i dyscyplinach. Na tych stronach będziemy badać jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i jego znaczenie w różnych obszarach. Bez wątpienia Dumbarton Oaks pozostawił niezatarty ślad w historii i nadal jest źródłem badań i refleksji.

Dumbarton Oaks
Ilustracja
Dumbarton Oaks w zimowej szacie
Państwo

 Stany Zjednoczone

Miejscowość

Waszyngton

Adres

1703 32nd Street NW

Kondygnacje

3

Ukończenie budowy

XIX

Położenie na mapie Dystryktu Kolumbii
Mapa konturowa Dystryktu Kolumbii, po lewej znajduje się punkt z opisem „Dumbarton Oaks”
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej znajduje się punkt z opisem „Dumbarton Oaks”
Ziemia38°54′49,94″N 77°03′48,50″W/38,913872 -77,063472
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Dumbarton Oaks − pałac w stylu federalnym wraz z przyległymi ogrodami zlokalizowany w waszyngtońskiej dzielnicy Georgetown, siedziba biblioteki Dumbarton Oaks Research Library and Collection, centrum bizantynologii[1], centrum studiów cywilizacji prekolumbijskich oraz ośrodek studiów architektury krajobrazu.

Ośrodek naukowy wydaje własne czasopismo Dumbarton Oaks Papers i inne monografie dotyczące trzech wymienionych powyżej dziedzin.

Willa była waszyngtońską siedzibą amerykańskiego senatora i wiceprezydenta Johna Caldwella Calhouna. W 1920 zakupił ją Robert Woods Bliss (1875-1962) wraz ze swoją żoną kolekcjonerką sztuki Mildred Bliss Barnes (1875-1969). W XX w. obiekt przekształcił architekt Philip Johnson. Małżeństwo Blissów wzbogaciło posiadłość w pokaźną bibliotekę i zbiory sztuki. W 1940 postanowili ofiarować dom wraz ze zbiorami na cele Dumbarton Oaks Research Library and Collection. Instytucja ta została również zabezpieczona przez nich finansowo. Odpowiedzialność za jej rozwój powierzono Uniwersytetowi Harvarda[2]. Początkowo zakres działań badawczych obejmował tylko bizantologię. Księgozbiór Dumbarton Oaks liczy 100.000 woluminów. Część naukowców jest na stałe związana z ośrodkiem badawczym. Instytucja oferuje też stypendia.

Z willą sąsiaduje czterohektarowy teren zielony, obejmujący ogrody i park. Zaprojektowała go w latach 1922-1947 Beatrix Farrand przy współpracy z Mildred Bliss. Ogrody zakładano na schodzących w kierunku strumienia tarasach za głównym budynkiem willowym. Część terenów celowo nie została zmodyfikowana przy projektowaniu architektury ogrodowej. Tereny ogrodowe otwarte są dla zwiedzających. Wyróżnia się następujące części ogrodów[3]:

  • Star Garden
  • Green Garden
  • Beech Terrace
  • Urn Terrace
  • Rose Garden
  • Arbor Terrace
  • Fountain Terrace
  • Lover's Lane Pool
  • Pebble Terrace
  • Camellia Circle
  • Prunus Walk
  • Cherry Hill
  • Crabapple Hill
  • Forsythia Hill
  • Fairview Hill

W 1938 Igor Strawinski został poproszony o skomponowanie koncertu dla uczczenia trzydziestej rocznicy ślubu Blissów. Koncert ten popularnie nazywany jest "Dumbarton Oaks 8-v-1938" (Concerto in E-flat)[4]. W 1944 willa gościła międzynarodową konferencję, podczas której położono fundamenty ideologiczne pod przyszłą Organizację Narodów Zjednoczonych[5].

Przypisy

  1. ↑ Lech Kalinowski, Dumbarton Oaks Encyklopedia kultury bizantyńskiej, red. Oktawiusz Jurewicz, Warszawa 2002, s. 152.
  2. ↑ General History. www.doaks.org. . (ang.).
  3. ↑ Gardens. www.doaks.org. . (ang.).
  4. ↑ Steven Ledbetter: Concerto in E-flat for chamber orchestra "Dumbarton Oaks, 8.v.38". web.archive.org. . (ang.).
  5. ↑ Now - The Peace. www.nfb.ca. . (ang.).

Linki zewnętrzne