Drop olbrzymi

W tym artykule zbadamy wpływ Drop olbrzymi na różne obszary życia codziennego. Od wpływu na technologię po rolę w społeczeństwie, Drop olbrzymi stał się tematem o coraz większym znaczeniu we współczesnym świecie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Drop olbrzymi ukształtował sposób, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem, a także jakie ma to konsekwencje dla przyszłości. Od jego początków po obecną obecność, ten artykuł ma na celu rzucić światło na kluczową rolę, jaką odgrywa Drop olbrzymi w naszym codziennym życiu oraz w jaki sposób jego wpływ będzie nadal kształtował naszą teraźniejszość i przyszłość.

Drop olbrzymi
Ardeotis kori[1]
(Burchell, 1822)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

dropie

Rodzina

dropie

Rodzaj

Ardeotis

Gatunek

drop olbrzymi

Synonimy
  • Otis Kori Burchell, 1822[2]
Podgatunki
  • A. k. struthiunculus (Neumann, 1907)
  • A. k. kori (Burchell, 1822)
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Drop olbrzymi[4] (Ardeotis kori) – gatunek dużego i ciężkiego ptaka z rodziny dropi (Otididae), występujący we wschodniej i południowej Afryce. Samce dropia olbrzymiego należą do najcięższych latających ptaków żyjących współcześnie[5][6][7]. Gatunek bliski zagrożenia wyginięciem.

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się dwa podgatunki A. kori[2][8]:

Morfologia

Cechy gatunku
Głowa, szyja i pierś czarno-biała, grzbiet i skrzydła brązowe, brzuch biały. Na czubku głowy znajduje się pęczek dłuższych piór. Wysokie, silne nogi.
Średnie wymiary

Samce:

  • długość ciała 120–150 cm[5]
  • rozpiętość skrzydeł 230–275 cm
  • masa ciała od 7 do 18 kg[5]

Samice:

  • długość ciała 105–120 cm
  • rozpiętość skrzydeł 170–220 cm
  • masa ciała od 4 do 7 kg[6]

Masa ciała poszczególnych osobników jest bardzo zmienna i zależna od warunków pogodowych oraz dostępności pożywienia w danym roku[6].

Ekologia i zachowanie

Biotop
Sawanna.
Tryb życia
Żyje w parach lub małych stadach. Zjada owady, nasiona, małe gady i gryzonie.
Rozmnażanie
Samiec w trakcie toków wykonuje charakterystyczny taniec godowy. Samica składa 1 lub 2 jaja w zagłębieniu w ziemi i wysiaduje je przez 28 dni. Pisklęta uczą się latać w wieku 6 tygodni.

Status

IUCN od 2013 roku uznaje dropia olbrzymiego za gatunek bliski zagrożenia (NT, Near Threatened); wcześniej, od 1988 roku był on klasyfikowany jako gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern)[3]. Liczebność światowej populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako nadal pospolity tam, gdzie nie jest niepokojony przez ludzi. Trend liczebności populacji uznawany jest za spadkowy[3].

Przypisy

  1. Ardeotis kori, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b Collar, N. & Garcia, E.F.J.: Kori Bustard (Ardeotis kori). del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive . Lynx Edicions, Barcelona, 2020. .
  3. a b c Ardeotis kori, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  4. Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Otididae Rafinesque, 1815 - dropie - Bustards (wersja: 2015-09-04). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  5. a b c Atlas ptaków świata. Aleksandra Zduńska (red.). Warszawa: Muza S.A., 2008, s. 25. ISBN 978-83-7073-556-2.
  6. a b c Ardeotis kori. Ecoport. . (ang.).
  7. Henryk Szarski: Historia zwierząt kręgowych. Wyd. nowe (VI zmienione). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 521. ISBN 83-01-12632-9.
  8. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Turacos, bustards, cuckoos, mesites, sandgrouse. IOC World Bird List (v10.1). . (ang.).

Linki zewnętrzne