Domenico Ghirlandaio

W dzisiejszym świecie Domenico Ghirlandaio stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Wraz z postępem technologii i globalizacją Domenico Ghirlandaio odegrał znaczącą rolę we współczesnym społeczeństwie. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę i politykę, Domenico Ghirlandaio wywołał sprzeczne opinie i był przedmiotem licznych badań i badań. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary Domenico Ghirlandaio, analizując jego implikacje w różnych obszarach i jego ewolucję w czasie.

Domenico Ghirlandaio
Ilustracja
Autoportret, fragment obrazu
Data i miejsce urodzenia

1449
Florencja

Data śmierci

11 stycznia 1494

Narodowość

włoska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Epoka

renesans

Multimedia w Wikimedia Commons

Domenico Ghirlandaio, właściwie Domenico di Tommaso Bigordi (ur. 1449 we Florencji, zm. 11 stycznia 1494 we Florencji), włoski malarz z okresu quattrocento, przedstawiciel szkoły florenckiej.

Dominik Ghirlandaio urodził się w rodzinie Tomasza, znanego florenckiego złotnika, którego przydomek Ghirlandaio, znaczył twórca girland, ozdoby kobiecej głowy, którą wymyślił. Za namową ojca, uczył się złotnictwa, które porzucił na rzecz malarstwa i nauki u Alessio Baldovinettiego i Andrei del Verrocchio. Współpracował ze swymi młodszymi braćmi, Benedetto i Davide. Warsztat Ghirladaio był najbardziej znanym i najlepiej prosperującym warsztatem malarskim we Florencji, który zyskiwał wiele intratnych zleceń. Jego najważniejsze dzieła to freski chóru kościoła Santa Maria Novella, freski w Pizie, San Gimignano i w rzymskiej Kaplicy Sykstyńskiej, obraz Starzec i chłopiec.

Jego najsłynniejszym uczniem był Michał Anioł, a jego syn Ridolfo Ghirlandaio był znanym malarzem włoskiego renesansu.

Styl Domenica Ghirlandaia cechowała prostota, klarowność, czasem dekoracyjny linearyzm. W kompozycji scen wielofiguralnych nawiązywał do dzieł Filippa Lippiego. Inspirował się także twórczością artystów flamandzkich. W obrazach o tematyce religijnej starał się, podobnie jak jego poprzednicy (Masaccio, Gozzoli), przemycić fragmenty życia współczesnego w ubiorze postaci, przedstawianych wnętrzach czy też w samych postaciach nadając im rysy twarzy współczesnych Florentczyków. Przykładem mogą być freski w kościele Santa Trinita, na których pojawiają się członkowie rodu Sassettich.

Ghirlandaio malował także izolowane portrety. Jednym z najbardziej znanych jest wizerunek Giovanny degli Albizzi Tornabuoni (Madryt). Zastosowane tu zostało tradycyjne dla florenckich portretów arystokratycznych ujęcie profilowe. Artysta uwiecznił ową damę również w scenie Nawiedzenia w Santa Maria Novella w takiej samej pozie i ubiorze (widać ją po prawej stronie sceny).

Dzieła

nr tytuł, zleceniodawca
i miejsce przeznaczenia 		czas powstania technika i wymiary miejsce przechowywania ilustracja
Freski
1. Freski dla kaplicy Sassettich
Zmartwychwstanie chłopca (fragment) 1483-1486 fresk kościół Santa Trinità, Florencja
Zatwierdzenie reguły franciszkańskiej
Stygmaty św. Franciszka
2. Freski w prezbiterium kościoła Santa Maria Novella, fundatorzy: Tornabuoni
Narodziny Maryi 1486-90 fresk kościół Santa Maria Novella, Florencja
Prezentacja Maryi w świątyni
Nawiedzenie św. Elżbiety
Narodziny Jana Chrzciciela
Chrzest Chrystusa
Zachariasz w świątyni
Ołtarze
4. Ołtarz Matki Boskiej
dla kościoła Santa Maria Novella 		1480
5. Pokłon pasterzy
dla kaplicy Sassettich 		1485 tempera na desce, 167 × 167 cm kościół Santa Trinità, Florencja
6. Pokłon trzech króli
dla kościoła przy Ospedale degli Innocenti 		1488
Portrety
7. Portret Giovanny Tornabuoni[1] 1489-90 tempera na desce, 77 × 49 cm Muzeum Thyssen-Bornemisza, Madryt
8. Starzec i chłopiec[2] ok. 1490 tempera na desce, 62 × 46 cm Luwr, Paryż
9. Adoracja Dzieciątka ok. 1490 tempera na desce, 52 × 42 cm Zamek Królewski na Wawelu, Kraków

Bibliografia

  • Zygmunt Waźbiński, Malarstwo quattrocenta, Wyd. Artystyczne i Filmowe, Warszawa 1972.
  • Giorgio Vasari, Żywoty najsławniejszych malarzy, rzeźbiarzy i architektów PIW, Warszawa 1980.

Przypisy

  1. ↑ Informacje o obrazie ze strony Muzeum Thyssen-Bornemisza www.museothyssen.org
  2. ↑ Informacje o obrazie ze strony Muzeum Luwr www.louvre.fr

Linki zewnętrzne