Dmytro Pidhurski

Dziś Dmytro Pidhurski jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu ogółem społeczeństwa. Wraz z postępem technologii i globalizacją Dmytro Pidhurski staje się coraz ważniejszym tematem w różnych obszarach, od polityki po naukę. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Dmytro Pidhurski, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie na temat Dmytro Pidhurski, aby zaoferować pełną i obiektywną wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny.

Dmytro Pidhurski
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1973
Kamieńskie

Obywatelstwo

Ukraina

Wzrost

187 cm

Pozycja

obrońca

Uchwyt

lewy

Dmytro Iwanowycz Pidhurski, ukr. Дмитро Іванович Підгурський, ros. Дмитрий Иванович Пидгурский – Dmitrij Iwanowicz Pidgurski (ur. 11 lutego 1973 w Dnieprodzierżyńsku, Ukraińska SRR) – ukraiński hokeista, reprezentant Ukrainy. Trener hokejowy.

Jego syn Iwan (ur. 1995) także został hokeistą[1].

Kariera zawodnicza

W czasie kariery zawodniczej grał w barwach klubów z Ukrainy i Rosji w ligach ukraińskiej i rosyjskiej.

W wieku juniorskim reprezentował ZSRR uczestnicząc w turniejach mistrzostw Europy juniorów do lat 18 edycji 1991. Następnie został reprezentantem Ukrainy. Brał udział w turnieju mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 1993 Grupy C. Z kadrą seniorską Ukrainy uczestniczył w turniejach mistrzostw świata edycji 1993, 1994, 1996 (Grupa C).

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery został trenerem. Podjął pracę w narodowym związku hokeja na lodzie w ojczyźnie pełniąc funkcję asystenta trenera kadry kraju do lat 20 w turniejach mistrzostw świata juniorów do lat 20 edycji 2010, 2011. Równolegle pracował z zespołami klubowymi na Ukrainie. Początkowo od 2009 był trenerem w Berkucie Kijów. Od 2013 do 2017 był zatrudniony w Krzemieńczuku, w tym przez trzy sezony jako główny trener, po czym został zastąpiony przez Ołeksandra Sawyckiego[2][3]. Był asystentem trenera reprezentacji seniorskiej w turniejach mistrzostw świata edycji 2016, 2017. Objął stanowisko głównego trenera drużyny seniorskiej klubu Dnipro Chersoń, w maju 2018 zgłoszonego do Ukraińskiej Hokejowej Ligi edycji 2018/2019 (drugim szkoleniowcem został Ołeh Tymczenko)[4][5][6][7]. Na początku lutego 2021 ogłoszono, że nie będzie mógł sprawować stanowiska trenera Dnipra z uwagi na problemy zdrowotne[8]. We wrześniu 2021 wrócił do pracy na stanowisku głównego trenera tego klubu[9].

Przed sezonem 2022/2023 został szkoleniowcem drużyny HK Kijów[10].

Sukcesy

Reprezentacyjne zawodnicze
Klubowe zawodnicze
  • Złoty medal mistrzostw Ukrainy: 1993, 1995 z Sokiłem Kijów
  • Srebrny medal mistrzostw Ukrainy: 1994 z Sokiłem Kijów
Indywidualne zawodnicze
Reprezentacyjne szkoleniowe
  • Awans do mistrzostw świata Dywizji I Grupy A: 2016
Klubowe szkoleniowe
  • Srebrny medal mistrzostw Ukrainy: 2010 z Berkutem Kijów, 2015, 2017 z HK Krzemieńczuk, 2019 z Dnipro Chersoń
  • Brązowy medal mistrzostw Ukrainy: 2016 z HK Krzemieńczuk
Indywidualne szkoleniowe

Przypisy

  1. ↑ Ivan Pidgursky - Elite Prospects , www.eliteprospects.com (ang.).
  2. ↑ Экс-тренер Кременчуга Пидгурский будет работать в сборной | Хоккей | XSPORT.ua , xsport.ua .
  3. ↑ Тренер сборной Украины будет совмещать должности, тренируя ХК Кременчуг | Хоккей | XSPORT.ua , xsport.ua .
  4. ↑ Херсонський «Дніпро» приєднався до УХЛ. uhl.com.ua, 2018-05-30. . (ros.).
  5. ↑ Херсонский «Днепр» выступит в чемпионате УХЛ. xsport.ua, 2018-05-30. . (ros.).
  6. ↑ «Днепр» будет тренировать Пидгурский, Тимченко – также в тренерском штабе. xsport.ua, 2018-05-31. . (ros.).
  7. ↑ Пидгурский: «Состав, я думаю, мы объявим уже на предсезонном сборе». xsport.ua, 2018-06-04. . (ros.).
  8. ↑ Олег Тимченко - исполняющий обязанности главного тренера «Днепра» | УХЛ , uhl.ua (ros.).
  9. ↑ https://uhl.ua/teams/11919/couches/
  10. ↑ «Київ» – шостий учасник чемпіонату України. fhu.com.ua, 2022-10-04. . (ukr.).
  11. ↑ Championnats du monde des moins de 20 ans de hockey sur glace 1992/93 , www.hockeyarchives.info .
  12. ↑ Итоги сезона: лучшие в УХЛ-2018/19. xsport.ua, 2019-04-15. . (ros.).

Bibliografia