Ditranol
Temat Ditranol był przedmiotem debaty i kontrowersji w całej historii. Od swoich początków do dnia dzisiejszego Ditranol odgrywał istotną rolę w różnych aspektach społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty i perspektywy Ditranol, analizując jego wpływ na kulturę, politykę, ekonomię i inne obszary. Dodatkowo przyjrzymy się aktualnym trendom związanym z Ditranol i jego wpływem na współczesny świat. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na znaczenie i znaczenie Ditranol w obecnym kontekście, zapewniając kompleksową i aktualną wizję tego bardzo istotnego tematu.
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||
| Wzór sumaryczny |
C14H10O3 | |||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
226,23 g/mol | |||||||||||||||||||||||||
| Wygląd |
żółty lub brunatnawożółty proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||
| Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||
| Numer CAS | ||||||||||||||||||||||||||
| PubChem | ||||||||||||||||||||||||||
| DrugBank | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||
| Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||
| Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||
| Klasyfikacja medyczna | ||||||||||||||||||||||||||
| ATC | ||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
Ditranol (łac. dithranolum) – organiczny związek chemiczny z grupy polifenoli, jeden z najskuteczniejszych leków przeciwłuszczycowych, stosowany od ponad 90 lat[4][od kiedy?].
Mechanizm działania
Ditranol jest pochodną stosowanej wcześniej chryzarobiny, otrzymywanej z kory drzewa Andira araroba. Cechuje się on działaniem antymitotycznym; blokuje syntezę DNA i białek. Mechanizm działania w głównej mierze opiera się na łatwości, z jaką pod wpływem ditranolu powstają tlen atomowy, aniony nadtlenkowe oraz rodniki hydroksylowe. Ponadto lek wykazuje silne działanie keratoplastyczne/keratolityczne (w zależności od stężenia), bakteriobójcze, grzybobójcze i przeciwłojotokowe oraz pochłania tlen z tkanek. Wynikiem tego jest zmniejszenie podziałów komórkowych oraz powolne cofanie się zmian łuszczycowych.
Jest substancją o silnych właściwościach redukujących. Bardzo łatwo ulega rozkładowi do nieczynnych związków, dlatego stosowany jest często z kwasem salicylowym, który zmniejsza jego wrażliwość na rozkład oraz wzmacnia działanie.
Właściwości farmakokinetyczne
Lek nie wchłania się przez nieuszkodzoną skórę, nawet zmienioną chorobowo.
Wskazania
Jeden z podstawowych leków stosowanych w leczeniu łuszczycy. Mimo wprowadzenia na rynek wielu nowych preparatów przeciwłuszczycowych, ditranol jest nadal jednym z najskuteczniejszych, a przy tym pozbawiony jest poważniejszych działań ubocznych[4]. Stosowany jest również w przewlekłych dermatozach złuszczających.
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na ditranol lub inny składnik preparatu
- podrażnione zmiany łuszczycowe
- ostre stany łuszczycy (z erytrodermią)
- łuszczyca wysiękowa, krostowa
- okres ciąży i karmienia piersią
Ostrzeżenia specjalne
- lek nie powinien być stosowany na podrażnione (np. rozdrapane) zmiany łuszczycowe, istnieje bowiem duże ryzyko wchłonięcia substancji czynnej i wystąpienia objawów zatrucia
- nie stosować na skórę wolną od zmian chorobowych, na skórę twarzy i głowy. Należy chronić twarz, błony śluzowe, oczy
- do aplikacji używać rękawiczek ochronnych
Interakcje
Nie należy stosować łącznie z kortykosteroidami.
Działania niepożądane
Występują rzadko i mają charakter przemijający. Występuje pieczenie, zaczerwienienie skóry. Lek może powodować również powstawanie brązowych plam na skórze, które można usunąć wodnym roztworem chlorku wapnia.
Przypisy
- ↑ a b c Farmakopea Polska VIII, Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych, 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0.
- ↑ Ditranol (nr 10608) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski. . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki)
- ↑ Anthralin, ChemIDplus , United States National Library of Medicine (ang.).
- ↑ a b Iwo Janusz, Bożena Dziankowska-Bartkowiak, Anna Zalewska-Janowska, Renesans w stosowaniu cygnoliny trwa nadal, „Dermatologia Kliniczna”, 8 (3), 2006, s. 208–210, ISSN 1730-7201.
Bibliografia
- J. Podlewski, A. Chwalibogowska-Podlewska, Leki współczesnej terapii, wyd. 17, Warszawa: Split Trading, 2005, ISBN 83-85632-82-4.* F.R. Ahmed, The correct structural formula for anthralin, „Acta Crystallographica Section B”, 36 (12), 1980, s. 3184–3186, DOI: 10.1107/S0567740880011247 (ang.).
