Distygmina
Distygmina to temat, który przykuł uwagę ludzi na całym świecie. Od dawna jest przedmiotem debaty, dyskusji i analiz, generując szeroki wachlarz opinii i perspektyw. Jego znaczenie i wpływ na różne obszary życia codziennego sprawia, że jest to temat istotny dla każdego. W tym artykule zbadamy kluczowe aspekty związane z Distygmina, odnosząc się do jego wpływu na społeczeństwo, jego ewolucji w czasie i różnych stanowisk istniejących w tej kwestii. Mamy nadzieję, że dzięki tej dogłębnej analizie przedstawimy kompleksowy obraz Distygmina i będziemy promować pełniejsze zrozumienie jego dzisiejszego zakresu i znaczenia.
| |||||||||
| |||||||||
| Ogólne informacje | |||||||||
| Wzór sumaryczny |
C22H32N4O42+ | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Masa molowa |
416,51 g/mol | ||||||||
| Identyfikacja | |||||||||
| Numer CAS | |||||||||
| PubChem | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Klasyfikacja medyczna | |||||||||
| ATC | |||||||||
| Stosowanie w ciąży |
kategoria C | ||||||||
Distygmina – organiczny związek chemiczny, lek pobudzający działanie układu nerwowego przywspółczulnego i mięśniowego. Działa na mięśnie gładkie przewodu pokarmowego, rozszerza naczynia krwionośne, poprawia przepływ krwi, zwalnia akcję serca.
Farmakokinetyka
Distygmina słabo wchłania się z przewodu pokarmowego. Maksymalne działanie uzyskuje się po 8–9 godzinach, które utrzymuje się przez około 24 godziny.
Wskazania
- miastenia
- pooperacyjny zastój jelit pęcherza moczowego
- zaburzenia napięcia mięśni jelit
- choroba Hirschsprunga
Przeciwwskazania
- nadwrażliwość na lek
- astma oskrzelowa
- stany skurczowe jelita grubego
- nadczynność tarczycy
- padaczka
- choroby serca
- wrzody żołądka i dwunastnicy
- zapalenie otrzewnej
- choroba Parkinsona
Działania niepożądane
- ślinotok
- brak apetytu
- bóle brzucha
- nudności
- wymioty
- biegunka
- wzdęcia
- łzawienie
- pocenie się
- zwolnienie rytmu serca
- obniżenie ciśnienia tętniczego krwi
- bóle i zawroty głowy
- duszność
- utrata przytomności
- skórne reakcje alergiczne
Preparaty
- Ubretid – roztwór do wstrzykiwań 0,5 mg/ml, tabletki 0,005 g
Dawkowanie
Doustnie lub domięśniowo. Dawkę i częstotliwość stosowania ustala lekarz. Tabletki zwykle podaje się 5–20 mg na dobę w 1-2 dawek.
Bibliografia
- Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X.
