W tym artykule przyjrzymy się Dietmar Millonig z różnych perspektyw. Dietmar Millonig to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie, a jego wpływ był odczuwalny w różnych obszarach społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów zmienna Dietmar Millonig była przedmiotem debat, badań i analiz, a w tym artykule zagłębimy się w jej znaczenie, implikacje i znaczenie dzisiaj. Od swojego powstania do ewolucji, poprzez różne przejawy, Dietmar Millonig odcisnął swoje piętno na kulturze, polityce, nauce i życiu codziennym, a w tym artykule zamierzamy zbadać jego wpływ na nasze życie.
Data i miejsce urodzenia |
1 czerwca 1955 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
169 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Dietmar Millonig (ur. 1 czerwca 1955 w Villach[1]) – austriacki lekkoatleta, średnio- i długodystansowiec, halowy mistrz Europy z 1986, dwukrotny olimpijczyk
Zajął 5. miejsce w biegu na 5000 metrów na mistrzostwach Europy juniorów w 1973 w Duisburgu[2][3] oraz 4. miejsce w biegu juniorów na mistrzostwach świata w 1974 w Monzy[4].
Zajął 10. miejsce w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1978 w Mediolanie[5] oraz 65. miejsce w konkurencji seniorów na mistrzostwach świata w 1978 w Glasgow[6]. Odpadł w eliminacjach biegu na 1500 metrów i biegu na 5000 metrów na mistrzostwach Europy w 1978 w Pradze[7]. Zajął 6. miejsce w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1979 w Wiedniu[8].
Zajął 6. miejsce w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1980 w Moskwie[1], 5. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach Europy w 1982 w Atenach[9] oraz 8. miejsce w tej konkurencji na mistrzostwach świata w 1983 w Helsinkach[10]. Na halowych mistrzostwach Europy w 1985 w Pireusie zajął 5. miejsce w biegu na 3000 metrów[11].
Zwyciężył w biegu na 3000 metrów na halowych mistrzostwach Europy w 1986 w Madrycie, wyprzedzając Stefano Mei z Włoch i João Camposa z Portugalii[12]. Odpadł w przedbiegach tej konkurencji na halowych mistrzostwach świata w 1987 w Indianapolis[13] i w biegu na 5000 metrów na igrzyskach olimpijskich w 1988 w Seulu[1]. Na mistrzostwach Europy w 1990 w Splicie zajął 11. miejsce w biegu na 10 000 metrów[14].
Millonig był mistrzem Austrii w biegu na 1500 metrów w 1973, 1976, 1978 i 1979, w biegu na 5000 metrów w latach 1975–1977, 1980–1984, 1988 i 1990–1992, w biegu na 10 000 metrów w latach 1979–1982, 1984, 1985, 1991 i 1993, w biegu na 25 kilometrów w 1986 i 1991, w półmaratonie w 1992, w biegu przełajowym na krótkim dystansie w 1986 i na długim dystansie w latach 1975, 1978–1980 i 1993 oraz w sztafecie 3 × 1000 metrów w latach 1974, 1976–1979, 1981 i 1985[15][16]. W hali był mistrzem Austrii w biegu na 1500 metrów w 1980 i w biegu na 3000 metrów w 1985[17].
Poprawiał rekordy Austrii w biegu na 1500 metrów (czasem 3:39,0 uzyskanym 20 maja 1978 w Wiedniu), pięciokrotnie w biegu na 5000 metrów (do wyniku 13:15,31 uzyskanego 18 sierpnia 1982 w Zurychu) i trzykrotnie w biegu na 10 000 metrów (do czasu 27:42,98 uzyskanego 26 czerwca 1982 w Oslo)[18].
Rekordy życiowe Milloniga[19][20]: