W dzisiejszym świecie Devin Mullings stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od wpływu na współczesne społeczeństwo po implikacje w życiu codziennym, Devin Mullings stał się głównym tematem współczesnego dialogu. Wraz ze stałym wzrostem zainteresowania opinii publicznej, Devin Mullings wywołał niekończące się pytania i debaty, generując bezprecedensowe zainteresowanie zdobywaniem wiedzy na temat różnych jego aspektów. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie Devin Mullings i jego wpływ w różnych obszarach, zapewniając kompleksowy przegląd, który pozwoli czytelnikom lepiej zrozumieć to zjawisko.
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
4 października 1985 | |||||||||
Gra |
leworęczna, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2006 | |||||||||
Trener |
Warren Wookcock | |||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
886 (20 sierpnia 2007) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
1366 (21 września 2009) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Devin Mullings (ur. 4 października 1985 w Freeport) – bahamski tenisista, od 2002 roku reprezentant kraju w Pucharze Davisa, olimpijczyk z Pekinu (2008).
W Pucharze Davisa Mullings reprezentuje Bahamy od 2002 roku. Rozegrał od tego momentu ponad 50 meczów. Najwyższą pozycję w rankingu gry pojedynczej – 886. miejsce – osiągnął podczas notowania dnia 20 sierpnia 2007 roku.
Mullings wziął udział w igrzyskach olimpijskich w Pekinie (2008). Odpadł w 1 rundzie turnieju singlowego, przegrywając z Argentyńczykiem Agustínem Callerim 1:6, 1:6[1]. Wystąpił także w deblu, jednakże w tej konkurencji także zakończył grę na 1 rundzie. W parze z Markiem Knowlesem przegrał z amerykańskimi braćmi Bobem i Mikiem Bryanem 2:6, 1:6[1]. Zdobył także brązowy medal na igrzyskach Ameryki Środkowej i Karaibów w 2010 w deblu. Para Mullings–Marvin Rolle przegrała w półfinale z Wenezuelczykami José de Armasem i Pierem Luisim 6:4, 4:6, 3–10[2][3][4].