Debit

W dzisiejszym świecie Debit to temat, który zyskał ogromne znaczenie i wzbudził zainteresowanie dużej liczby osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Debit jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Na przestrzeni dziejów Debit odgrywał kluczową rolę w ewolucji ludzkości, a jego znaczenie pozostaje oczywiste we współczesnym świecie. W tym artykule dokładnie zbadamy wszystkie aspekty Debit i zbadamy jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.

Ten artykuł dotyczy prawa. Zobacz też: debit źródła.

Debit – zezwolenie urzędu cenzury na rozpowszechnianie wydawnictwa. Także zezwolenie na sprowadzanie wydawnictw zagranicznych (tzw. debit pocztowy albo komunikacyjny).

Słowo pochodzi od francuskiego wyrazu débit, oznaczającego „sprzedaż”, „zbyt”, „miejsce sprzedaży”. To określenie wywodzi się z kolei z łacińskiego źródłosłowu debēre („być winnym”), podobnie jak wyraz debet.

W polskim prawie prasowym do roku 1990 przepisy prawa określały pozbawienie debitu komunikacyjnego jako sankcję wiążącą się z zakazem rozpowszechniania druku wydawanego za granicą. Według prawa prasowego z 1938 roku[1] prawo pozbawiania debitu miał Minister Spraw Wewnętrznych, w 1946 roku uprawnienie to przeszło na Główny Urząd Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk[2]. Ustawa z roku 1981 przewidywała pozbawienie czasopisma zagranicznego debitu na okres jednego do pięciu lat, jeżeli w stosunku do niego orzeczono trzykrotnie zakaz rozpowszechniania. Zarządzenie o pozbawieniu debitu podlegało publikacji w Monitorze Polskim. Sprowadzanie publikacji zagranicznych objętych zakazem było dozwolone bibliotekom, w celach uzasadnionych ich statutową działalnością, oraz instytucjom i osobom, ze względu na cele zawodowe lub naukowe, lub po uzyskaniu zgody Głównego Urzędu Kontroli Publikacji i Widowisk, także w innym celu[3][4].

Wydawnictwa rozpowszechniane bez stosownego zezwolenia (tzw. wydawnictwa podziemne) bywały określane jako bezdebitowe (najczęściej wydawcy takich publikacji nigdy o takie zezwolenie nie występowali).

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Art. 8 dekretu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 listopada 1938 r. – Prawo prasowe (Dz.U. z 1938 r. nr 89, poz. 608).
  2. ↑ Dekret z dnia 5 lipca 1946 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk (Dz.U. z 1946 r. nr 34, poz. 210).
  3. ↑ Art. 16 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o kontroli publikacji i widowisk (Dz.U. z 1981 r. nr 20, poz. 99).
  4. ↑ Ustawa z dnia 11 kwietnia 1990 r. o uchyleniu ustawy o kontroli publikacji i widowisk, zniesieniu organów tej kontroli oraz o zmianie ustawy – Prawo prasowe (Dz.U. z 1990 r. nr 29, poz. 173).