W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Cząber ogrodowy, odnosząc się do jego różnych aspektów, znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie i znaczenia w historii. Zbadamy jego wpływ w różnych obszarach, od polityki i ekonomii po kulturę i technologię. Cząber ogrodowy to motyw, który nie tylko pozwala nam lepiej zrozumieć otaczający nas świat, ale także zaprasza do refleksji nad naszą w nim rolą i kwestionowania naszych przekonań i przekonań. Poprzez wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na temat, który jest nie tylko przedmiotem zainteresowania akademickiego, ale może również mieć głębokie konsekwencje dla naszego codziennego życia.
Cząber ogrodowy (Satureja hortensisL.) – gatunek rośliny z rodziny jasnotowatych (Lamiaceae Lindl.) Inna nazwa: satureja[3]. Rośnie dziko w południowo-wschodniej Europie oraz w Turcji[4]. Jest uprawiany w wielu rejonach świata.
Surowiec: ziele Herba Saturejae. Zawiera 0,8-1,5% olejku lotnego, złożonego z karwakrolu i cymenu oraz garbniki, żywice i śluzy.
Działanie: Powstrzymuje nadmierną fermentacje i wzdęcia, pobudza trawienie, działa słabo moczopędnie i przeciwrobaczo.
Zbiór i suszenie: całą część nadziemną, bądź tylko same wierzchołki pędów ścina się w okresie kwitnienia (od lipca do września). Suszy się je w pęczkach zawieszonych na sznurze lub rozłożone cienką warstwą na siatkach, w temperaturze otoczenia. Można również suszyć w suszarni w temperaturze do 40 °C.
Roślina produkuje najwięcej olejków eterycznych krótko przed kwitnieniem i w trakcie kwitnienia. Cząber świetnie nadaje się do suszenia. Wysuszone rośliny najlepiej przechowywać w szczelnie zamkniętych słoikach. Zaleca się uprawę cząbru w sąsiedztwie fasoli, gdyż odstrasza od niej mszyce.
Uprawa
Wysiew od maja do gruntu w odstępach 25x25cm. Nasiona należy przykryć tylko cienką warstwą ziemi, gdyż potrzebują dużej ilości światła do kiełkowania. Należy podlewać tylko przy bardzo wysokich temperaturach, ponieważ bardzo dobrze znosi susze.