Czubajeczka czerwonopochwowa

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w świat Czubajeczka czerwonopochwowa, ekscytujący temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od swojego powstania po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Czubajeczka czerwonopochwowa pozostawił niezatarty ślad w historii. Idąc tym tropem, zbadamy jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto przeanalizujemy, w jaki sposób Czubajeczka czerwonopochwowa wpłynął na różne aspekty życia codziennego, od kultury po technologię, i jak jego wpływ będzie nadal odgrywał główną rolę w przyszłości. Przygotuj się na zanurzenie się w fascynującym świecie Czubajeczka czerwonopochwowa i odkryj wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania. Nie możesz tego stracić!

Czubajeczka czerwonopochwowa
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

pieczarkowate

Rodzaj

czubajeczka

Gatunek

czubajeczka czerwonopochwowa

Nazwa systematyczna
Lepiota ignivolvata Bousset & Joss. ex Joss.
Riv. Micol. 33(1): 30 (1990)
Multimedia w Wikimedia Commons

Czubajeczka czerwonopochwowa (Lepiota ignivolvata Bousset & Joss. ex Joss.) – gatunek grzybów z rodziny pieczarkowatych (Agaricaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Lepiota, Agaricaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[2]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 4–10 cm. Młody – półkulisty lub tępostożkowaty, potem łukowaty, w końcu płaskowypukły, na środku tępo wybrzuszony. Brzeg długo pozostaje podwinięty. Powierzchnia gładka, o barwie od ochrowej do czerwonobrązowej, w kierunku brzegu koncentrycznie łuskowata. Łuski o barwie od kremowej do ochrowej na białawym podłożu[3].

Blaszki

Wolne, szerokie, początkowo białe, potem od zarodników przyjmujące kremową barwę. Ostrza równe lub płatowate[3].

Trzon

Wysokość od 6 do 11 cm, średnica od 0,8 do 1,5 cm, walcowaty, początkowo pełny, potem pusty. Posiada białawy, włóknisty pierścień. Powyżej pierścienia powierzchnia jest biała i gładka, poniżej biaława do brązowawej, pokryta brązowawymi łuskami. Nasada trzonu u starszych owocników, oraz po uszkodzeniu pomarańczowa[3].

Miąższ

Biały, o nieprzyjemnym w smaku i aromatycznym zapachu, podobnym do zapachu czubajeczki cuchnącej[3].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki typu amerokonidium, elipsoidalne, gładkie, o rozmiarach 9–12 × 5–6 µm, amyloidalne[4].

Występowanie i siedlisko

Czubajeczka czerwonopochwowa znana jest w niektórych krajach Europy[5]. W Polsce do 2003 r. w piśmiennictwie naukowym podano tylko jedno stanowisko (Wzgórza Tynieckie w Krakowie, B. Gumińska, 1992). Czubajeczka rosła w lesie mieszanym, wśród liści na wapiennym podłożu. Rozprzestrzenienie w Polsce i stopień zagrożenia nie są znane[2]. Znajduje się na listach gatunków zagrożonych w Niemczech, Danii, Anglii i Szwecji[2].

Siedlisko: lasy liściaste i mieszane, zwłaszcza bukowe i na wapiennej glebie. Owocniki na ziemi, od lipca do listopada[3].

Gatunki podobne

Czubajeczka brzuchatozarodnikowa (Lepiota magnispora) ma kapelusz o barwie od pomarańczowej do pomarańczowobrązowej i tej samej barwy łuski. Czubajeczka tarczowata (Lepiota clypeolata) odróżnia się białawym i silnie łuskowatym trzonem[3]. Podobna jest i ma podobny zapach także czubajeczka cuchnąca (Lepiota cristata), ale nie posiada pierścienia[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Index Fungorum (ang.).
  2. ↑ a b c Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
  3. ↑ a b c d e f Pavol Škubla, Wielki atlas grzybów, Poznań: Elipsa, 2007, ISBN 978-83-245-9550-1
  4. ↑ a b First Nature. Lepiota ignivolvata Bousset & Joss. ex Bousset & Joss. (ang.).
  5. ↑ Discover Life Maps .