Czajka towarzyska

W dzisiejszym świecie Czajka towarzyska stał się tematem ciągłego zainteresowania i debaty. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Czajka towarzyska przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku, płci i pochodzenia. Na przestrzeni lat Czajka towarzyska wygenerował wszelkiego rodzaju opinie, teorie i interpretacje, stając się centralnym elementem w wielu obszarach. W tym artykule zbadamy różne aspekty Czajka towarzyska i jego znaczenie we współczesnym kontekście. Od jego powstania po obecne skutki – przyjrzymy się dogłębnie znaczeniu Czajka towarzyska w naszym dzisiejszym świecie.

Czajka towarzyska
Vanellus gregarius[1]
(Pallas, 1771)
Ilustracja
Szata godowa (rysunek z XIX wieku)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

siewkowe

Podrząd

siewkowce

Rodzina

sieweczkowate

Podrodzina

sieweczki

Rodzaj

Vanellus

Gatunek

czajka towarzyska

Synonimy
  • Charadrius gregarius Pallas, 1771[2]
  • Chettusia gregaria (Pallas, 1771)[3]
  • Chettusia gregarius (Pallas, 1771)[3]
  • Tringa fasciata S.G. Gmelin, 1774[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Zasięg występowania
Mapa występowania

     w sezonie lęgowym

     spotykana na przelotach

     zimowiska

     prawdopodobnie wymarła

Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Czajka towarzyska[5] (Vanellus gregarius) – gatunek średniej wielkości ptaka wędrownego z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Krytycznie zagrożony. Nie wyróżnia się podgatunków[2][6].

Zasięg występowania

Czajka towarzyska zamieszkuje południowo-środkową Rosję oraz Kazachstan. Zimuje w Sudanie, Erytrei, Izraelu, na Półwyspie Arabskim oraz w Pakistanie i Indiach, prawdopodobnie również w Iraku i Iranie[2]. Do Polski zalatuje sporadycznie (do 2021 roku odnotowano 61 stwierdzeń tego gatunku, łącznie obserwowano 63 osobniki[7]).

Morfologia

Czajka towarzyska w szacie spoczynkowej sfotografowana w Indiach
Wygląd
Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej boki głowy, szyja, pierś i wierzch ciała szare. Na skrzydłach odcień brązowy. Na wierzchu głowy czarna czapeczka z białą obwódką. Przez oko czarny pas. Ogon biały z czarną plamą na końcu. Przednia część brzucha rdzawa, tylna biała. Nogi i dziób ciemne. W szacie spoczynkowej oraz osobniki młodociane mają czapeczkę brązową i brzuch cały biały.
Wymiary średnie
długość ciała ok. 25–30 cm
rozpiętość skrzydeł ok. 68–75 cm
masa ciała ok. 150–250 g

Ekologia i zachowanie

Jajo z kolekcji muzealnej
Biotop
Step i półpustynia.
Gniazdo
Na ziemi, tworzy niewielkie, luźne kolonie (gniazda co 25–50 m) złożone z 5 do 20 par. Ptaki monogamiczne o silnym terytorializmie.
Jaja
W ciągu roku wyprowadza jeden lęg, składając w kwietniu–maju 2 do 5 jaj.
Wysiadywanie
Jaja wysiadywane są przez okres około 22 dni, głównie przez samicę.
Pożywienie
Owady i pająki z niewielką domieszką roślin[2].

Status i ochrona

IUCN od 2004 roku klasyfikuje czajkę towarzyską jako gatunek krytycznie zagrożony (CR – Critically Endangered); wcześniej, od 1994 roku uznawano ją za gatunek narażony (VU – Vulnerable). Liczebność populacji w 2006 roku szacowano na około 11 200 dorosłych osobników, a jej trend jest malejący. Za główne zagrożenie dla gatunku uważa się nielegalne polowania na trasach przelotów i na zimowiskach[4].

W Polsce czajka towarzyska podlega ścisłej ochronie gatunkowej[8].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Vanellus gregarius, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ a b c d Wiersma, P., Kirwan, G.M. & Sharpe, C.J.: Sociable Lapwing (Vanellus gregarius). del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive . Lynx Edicions, Barcelona, 2020. .
  3. ↑ a b c D. Lepage: Sociable Lapwing Vanellus gregarius. Avibase . . (ang.).
  4. ↑ a b Vanellus gregarius, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Charadriinae Leach, 1820 - sieweczki (Wersja: 2023-12-24). Kompletna lista ptaków świata . Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. .
  6. ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Buttonquail, thick-knees, sheathbills, plovers, oystercatchers, stilts, painted-snipes, jacanas, Plains-wanderer, seedsnipes. IOC World Bird List (v11.1). . (ang.).
  7. ↑ Komisja Faunistyczna Sekcji Ornitologicznej Polskiego Towarzystwa Zoologicznego. Raport nr 38. Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2021. „Ornis Polonica”. 63, s. 130–159, 2022. 
  8. ↑ Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 16 grudnia 2016 r. w sprawie ochrony gatunkowej zwierząt (Dz.U. z 2016 r. poz. 2183).

Linki zewnętrzne