Cytrus (zespół muzyczny)

W dzisiejszym świecie Cytrus (zespół muzyczny) to temat, który przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w kulturze popularnej, Cytrus (zespół muzyczny) wywołał szerokie spektrum dyskusji i debat. Dzięki historii sięgającej kilkudziesięciu lat Cytrus (zespół muzyczny) ewoluował i dostosował się do zmian w społeczeństwie, utrzymując swój wpływ na wiele aspektów codziennego życia. W tym artykule zbadamy znaczenie Cytrus (zespół muzyczny) i jego rolę we współczesnym świecie, analizując jego wpływ i znaczenie w różnych obszarach.

Cytrus
Rok założenia

1979

Rok rozwiązania

1985

Pochodzenie

 Polska, Trójmiasto

Gatunek

hard rock, rock progresywny, jazz, blues

Wydawnictwo

Metal Mind Productions, Gad Records

Cytrus – polski zespół muzyczny grający muzykę z pogranicza hard rocka, rocka progresywnego, jazzu i bluesa (styl muzyczny formacji był czasem nazywany heavy-jazz-rockiem)[1][2]. Powstał w Trójmieście i działał w latach 1979–1985[1][2].

Historia

Cytrus składał się z uznanych muzyków o ustalonej wysokiej renomie, zaś jego menedżerem był Marcin Jacobson, dzięki któremu zespół od początku swojej działalności dokonywał regularnych nagrań w Polskim Radiu Gdańsk[1][2]. Z sukcesami koncertował na największych krajowych festiwalach muzycznych: I Festiwal Muzyki Młodej Generacji w Jarocinie, Pop Session w Sopocie, Rockowisko w Łodzi, Kart Rock w Jeleniej Górze[1][2]. Utwory grupy pojawiły się na listach przebojów: Bonzo był przez dwa tygodnie na 1. miejscu na liście Programu I P. R., zaś Kurza twarz przez kilka tygodni gościła na TOP 20 Listy Przebojów Trójki[1][2]. Mimo radiowej, telewizyjnej, a przede wszystkim koncertowej popularności, wciąż brakowało nagrań płytowych, co powodował niedowład ówczesnej fonografii[1][2]. W przededniu rejestracji albumu dla Polskich Nagrań formację opuścił perkusista Zbigniew Kraszewski a zaraz po nim basista Waldemar Kobielak, co było przyczyną załamania się kariery Cytrusa[1][2]. Częste zmiany personalne w zespole, zmuszały muzyków do ograniczenia działalności koncertowej, choć nadal regularnie rejestrował swoje utwory w Polskim Radiu[1][2]. W połowie 1985 roku w wywiadzie dla Wieczoru Wybrzeża, Marian Narkowicz i Andrzej Kaźmierczak mówili o planach nagrania płyty w studiu Polskich Nagrań oraz wymienili kilka tytułów nagrań, które miały się znaleźć na płycie – a były to: Baśń o księżycowej karecie, Dziewczyna z kosmosu, Aleja gwiazd, Złoto i Cytrusland[1][2]. Nieco później zespół wystąpił na festiwalu w Jarocinie, po czym zaprzestał dalszej działalności[1][2].

Po rozpadzie Cytrusa, Kazimierz Barlasz, Marian Narkowicz, Andrzej Kazmierczak i Leszek Ligęza założyli w 1986 heavy rockową grupę Korba[1][2].

Po 20 latach, w 2006 roku wytwórnia Metal Mind Productions wydała pierwszą płytę: Kurza twarz, a rok później następną: Tęsknica. Obydwie zawierają nagrania zarówno wokalne jak i instrumentalne z lat 1980–1985 – bez zachowanej chronologii. Dopiero wydane nakładem Gad Records płyty Trzecia łza od słońca (2018) i Raj utracony (2020) prezentują te utwory, podzielone na część instrumentalną i wokalno-instrumentalną[3][4].

Muzycy

Źródło:[1][2].

  • Kazimierz Barlasz – śpiew
  • Józef Masiak – śpiew
  • Andrzej Kaźmierczak – gitara
  • Marian Narkowicz – skrzypce, flet, piano, gitara
  • Waldemar Kobielak – gitara basowa
  • Zbigniew Gura (Maroszczyk) – gitara basowa
  • Andrzej Kalski – perkusja
  • Zbigniew Kraszewski – perkusja
  • Leszek Ligęza – perkusja

Dyskografia

Źródło:[1][2][5].

Przypisy

  1. ↑ a b c d e f g h i j k l m Michał Wilczyński: Polski Rock Progresywny Przewodnik. Sosnowiec: GAD Records, 2008, s. 35. ISBN 978-83-61637-00-4.
  2. ↑ a b c d e f g h i j k l m CYTRUS. venco.com.pl. . . (pol.).
  3. ↑ a b Instrumentalne szaleństwa grupy Cytrus znowu na CD. gadrecords.pl, 2018-03-07. . . (pol.).
  4. ↑ a b Cytrus – Raj utracony (CD). gadrecords.pl, 2020-07-31. . . (pol.).
  5. ↑ Cytrus w bazie Archiwum Polskiego Rocka
  6. ↑ Cytrus – Bonzo. Live 1980-85 (CD). kultowenagrania.pl, 2022-04-13. . . (pol.).

Linki zewnętrzne