Kwestia Coolie jest kluczowa w dzisiejszym społeczeństwie. Od lat Coolie jest przedmiotem debat i badań, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki po naukę. W tym artykule zbadamy różne aspekty Coolie i jego wpływ na codzienne życie ludzi. Przeanalizujemy jego znaczenie historyczne, ewolucję w czasie i możliwe konsekwencje na przyszłość. Dodatkowo zbadamy różne perspektywy na Coolie, zapewniając szersze i głębsze spojrzenie na ten temat. Mamy nadzieję, że dzięki tej wszechstronnej analizie rzucimy światło na Coolie i zapewnimy pełniejsze zrozumienie jego znaczenia w dzisiejszym społeczeństwie.
| Gatunek | |
|---|---|
| Data premiery |
14 listopada 1983 |
| Kraj produkcji | |
| Język | |
| Czas trwania |
167 min |
| Reżyseria | |
| Scenariusz | |
| Główne role | |
| Zdjęcia | |
| Montaż | |
| Produkcja | |
| Dystrybucja |
Coolie (kulis) – bollywoodzki film akcji z elementami komediowymi zrealizowany w 1983 roku przez Manmohan Desai (Amar Akbar Anthony). W rolach głównych Amitabh Bachchan, Rishi Kapoor, Rati Agnihotri, Kader Khan, Suresh Oberoi i Puneet Issar. Akcja dzieje się w środowisku kulisów, tragarzy na dworcu kolejowym. Tematem tego filmu jest historia osierocenia i cudownego odnalezienia rodziny muzułmańskiego kulisa Iqbala Khana. Równolegle przedstawiono historie uciekającej w nałogi rozdzielonej w dzieciństwie pary Deepy i dziennikarza Sonny'ego. W filmie motywy porwania, utraty pamięci, rozdzielenia rodziny, czy przestępców próbujących kontynuować swoją karierę w polityce.
Na planie tego filmu doszło do groźnego zranienia odtwórcy głównej roli Amitabh Bachchana. Gdy aktor walczył w szpitalu o życie, Indusi zjednoczyli się w meczetach, świątyniach, sikhijskich gurdwarach i kościołach modląc się o jego życie. W związku z tym reżyser postanowił zmienić scenariusz. Przywrócony do życia siłą modlitwy Amitabh miał wbrew poprzedniej decyzji przeżyć też w postaci muzułmańskiego kulisa Iqbala. Mało tego, motyw modlitwy poprzez którą wola człowieka łączy się z wolą Boga pozostawiając umierającego przy życiu też objawia się w tym filmie. Dosłownie w huku piorunów, blasku błyskawic i żarliwej modlitwie "śpiewanej" przez Amitabha. W filmie też częste obrazy muzułmańskiej modlitwy i pielgrzymów wędrujących z Indii do Mekki.
Zafar Khan (Kader Khan) opuściwszy po kilkunastu latach więzienie zamierza poślubić przyrzeczoną mu kiedyś Salmę (Waheeda Rehman). Gdy dowiaduje się, że wybrana przez niego kobieta jest szczęśliwą żoną Aslama i matka małego Iqbala, decyduje się przemocą wziąć to, co mu się (w jego odczuciu) należy. Świadomie doprowadza do otwarcia tamy wodnej. Woda porywa męża Salmy a ona sama zostaje uprowadzona przez Zafara. Utrata pamięci sprzyja, by Salma stała się częścią życia bogacącego się na zbrodniach Zafara. Na pocieszenie ofiarowuje on jej sierotę na wychowanie. Spotkawszy ją przypadkiem mały Iqbal nie rozumie, czemu matka nie odpowiada na jego wołanie, nie przytula go, a opuszcza go nie rozpoznawszy. Nad zrozpaczonym dzieckiem roztacza opiekę Bóg zsyłając mu do pomocy bezrękiego kulisa i ptaka Allarakhę. Mijają lata. Iqbal Khan (Amitabh Bachchan) znalazł swoje miejsce w życiu. Jego domem stał się dworzec bombajski. Tu odważny zabijaka przewodzi innym kulisom ogłaszając strajki. W chwilach samotności rozmawia jednak ze zdjęciem daremnie poszukiwanej matki. Pewnego dnia w życiu Iqbala pojawia się kilka nowych osób: popijający dziennikarz Sonny (Rishi Kapoor) ze swoją odnalezioną po latach ukochaną z dzieciństwa Deepą i fascynująca go swoją urodą i siłą charakteru chrześcijanka Julie d'Costa (Rati Agnihorti). Wkrótce będzie mógł on liczyć na ich pomoc w starciach kulisów z gangsterami kierowanymi przez Zafara Khana i łasego na majątek Julie Vicky (Suresh Oberoi).