Consolatio Philosophiae to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę we współczesnym społeczeństwie. Od lat Consolatio Philosophiae jest przedmiotem badań, dyskusji i kontrowersji w różnych dziedzinach, w tym w polityce, nauce, kulturze i historii. Jego aktualność i wpływ na życie ludzi sprawiają, że jest to temat o ogromnym znaczeniu dla zrozumienia dzisiejszego świata. Na przestrzeni lat wykształciło się szerokie spektrum opinii i punktów widzenia na temat Consolatio Philosophiae, co przyczyniło się do wzbogacenia wiedzy i zrozumienia tego zjawiska. W tym artykule zbadamy niektóre z najważniejszych perspektyw i refleksji wokół Consolatio Philosophiae, w celu przeanalizowania jego wpływu i znaczenia we współczesnym społeczeństwie.
Consolatio Philosophiae lub De consolatione philosophiae (tłumaczone jako O pocieszeniu, jakie daje filozofia lub O pociechach filozofii) – dzieło filozoficzne autorstwa rzymskiego filozofa i teologa Boethiusa (Boecjusza) napisane w języku łacińskim około roku 524 po Chrystusie.
Jest to dialog napisany w formie prosimetrium i poświęcony poszukiwaniu sensu ludzkiej egzystencji[1]. Dzieło to jest ocenione jako najważniejsza i najbardziej wpływowa praca z Zachodu na średniowieczne i wczesnorenesansowe chrześcijaństwo, a także ostatnie wielkie dzieło klasycznej starożytności na Zachodzie[2]. Charakteryzowane jako stoickie[3].
Boethius napisał Consolatio Philosophiae w czasie pobytu w więzieniu zakończonym jego egzekucją.