W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Chryzotyl, temat, który przykuł uwagę zarówno naukowców, jak i hobbystów. Od wpływu na społeczeństwo po zastosowania w życiu codziennym, Chryzotyl okazał się tematem powszechnego zainteresowania. Idąc tym tropem, będziemy badać jego historię, ewolucję i możliwe przyszłe implikacje. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji na temat Chryzotyl, tematu, który bez wątpienia odcisnął swoje piętno na dzisiejszym świecie.
![]() | |
Właściwości chemiczne i fizyczne | |
Inne nazwy |
azbest serpentynowy, azbest biały |
---|---|
Skład chemiczny |
zasadowy krzemian magnezu (Mg6) |
Twardość w skali Mohsa |
2,5 |
Przełam |
nierówny, drzazgowaty |
Łupliwość |
brak |
Układ krystalograficzny |
jednoskośny |
Gęstość |
2,45–2,55 g/cm³ |
Właściwości optyczne | |
Barwa |
biała, szara, szarozielona, żółtobrunatna |
Rysa |
biała, jasnoszara |
Połysk |
jedwabisty, niekiedy tłusty |
Chryzotyl (azbest serpentynowy, azbest biały) – minerał z grupy krzemianów, zaliczany do grupy serpentynów (włóknistych). Pospolity i szeroko rozpowszechniony. Pod względem chemicznym jest to uwodniony krzemian magnezu. Zawiera ok. 40% krzemionki, tlenek magnezu i domieszki żelaza, glinu i innych metali.
Nazwa pochodzi od gr. khrysos = złoto oraz tillai = strzępki, kłaczki; tilos = włókno, nić. Nawiązuje do barwy i sposobu wykształcenia minerału.
Kryształ giętki, sprężysty, przeświecający, nieprzezroczysty. Czasami wykazuje podzielność na długie, cienkie, włókna.
Powstaje w wyniku hydrotermalnych przeobrażeń (w temperaturze poniżej 350 °C) skał magmowych: dunitów, perydotytów.
Jest głównym składnikiem serpentynitów. Najczęściej tworzy się wskutek przeobrażenia oliwinów, piroksenów, amfiboli, niekiedy: biotytu, chlorytu.
Stanowi 93% azbestu wytwarzanego i stosowanego w przemyśle.
Miejsca występowania:
Do niedawna był stosowany jako:
Po odkryciu, że może być przyczyną chorób nowotworowych i pylicy płuc jego zastosowanie uległo ograniczeniu.