Christine Errath

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Christine Errath, badając jego znaczenie, wpływ i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego początków po obecną ewolucję zanurzymy się w szczegółowej analizie, która pozwoli nam zrozumieć znaczenie Christine Errath w różnych obszarach codziennego życia. Stosując różne perspektywy i podejścia, zajmiemy się jego konsekwencjami zarówno na poziomie indywidualnym, jak i zbiorowym, podkreślając jego wpływ w różnych sektorach. Podobnie zbadamy rolę, jaką odgrywa Christine Errath w obecnym kontekście, zapewniając wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego znaczenie i wpływ we współczesnym świecie.

Christine Errath
Ilustracja
Christine Errath (1974)
Reprezentacja

 NRD

Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1956
Berlin

Wzrost

158 cm

Konkurencja

Solistki

Trener

Inge Wischnewski

Klub

SC Dynamo Berlin

Zakończenie kariery

1976

Dorobek medalowy
Reprezentacja  NRD
Igrzyska olimpijskie
brąz Innsbruck 1976 łyżwiarstwo figurowe
(solistki)
Mistrzostwa świata
złoto Monachium 1974 solistki
srebro Göteborg 1976 solistki
brąz Praga 1973 solistki
brąz Colorado Springs 1975 solistki
Mistrzostwa Europy
złoto Kolonia 1973 solistki
złoto Zagrzeb 1974 solistki
złoto Kopenhaga 1975 solistki
brąz Genewa 1976 solistki

Christine Errath, po mężu Trettin następnie Stüber (ur. 29 grudnia 1956 w Berlinie) – niemiecka łyżwiarka figurowa reprezentująca NRD, startująca w konkurencji solistek. Brązowa medalistka olimpijska z Innsbrucka (1976)[1] i uczestniczka igrzysk olimpijskich w Sapporo (1972)[2], mistrzyni (1974) i wicemistrzyni świata (1976), mistrzyni (1976) i 3-krotna mistrzyni Europy (1973–1975), dwukrotna mistrzyni NRD (1974, 1975).

Życiorys

Jej pierwszym mężem był tenisista Ulrich Trettin z którym ma córkę Jenny i syna Marcusa. W 2006 roku ponownie wyszła za mąż, za ortodontę Paula Stübera[3]. Errath została jedną z twarzy niemieckiej stacji telewizyjnej MDR w której współprowadziła program Außenseiter Spitzenreiter[4]. W 2010 roku napisała książkę Die Pirouettenkönigin[3].

Osiągnięcia

Zawody 68–69 69–70 70–71 71–72 72–73 73–74 74–75 75–76
Międzynarodowe[3]
Igrzyska olimpijskie 8 3
Mistrzostwa świata 9 10 3 1 3 2
Mistrzostwa Europy 18 7 5 1 1 1 3
Blue Swords 3 3 2 1 1 1 1 1
Richmond Trophy 1
Prize of Moscow News 5
Krajowe[3]
Mistrzostwa NRD 3 3 2 2 2 1 1

Przypisy

Bibliografia