Chloantyt

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Chloantyt. Niezależnie od tego, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz zgłębiać ten temat, znajdziesz tu cenne informacje, które pomogą Ci poszerzyć swoją wiedzę. Od historii i ewolucji Chloantyt po praktyczne zastosowania w życiu codziennym – tutaj omówimy wszystkie aspekty tego tematu. Dodatkowo przyjrzymy się najnowszym trendom i odkryciom, które rewolucjonizują Chloantyt. Przygotuj się więc na zanurzenie się w podróż pełną wiedzy i odkryć na temat Chloantyt.

Chloantyt
ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny

arsenek niklu (NiAs3)

Twardość w skali Mohsa

5,5

Przełam

nierówny

Łupliwość

niewyraźna

Układ krystalograficzny

regularny

Gęstość

6,4 – 6,9 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

cynowobiała

Rysa

szaroczarna

Połysk

metaliczny

Chloantyt – minerał z gromady arsenków, należy do minerałów rzadkich. Nazwa pochodzi od gr. chloantes (khloantes) – zielonkawy, nawiązując do charakterystycznych nalotów, którymi pokrywa się minerał podczas wietrzenia.

Właściwości

Tworzy kryształy o postaci sześcianu, czasami ośmiościanu lub dwunastościanu. Zazwyczaj występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, nerkowych, groniastych, żylek i powłok. Jest kruchy, nieprzezroczysty. Podczas wietrzenia pokrywa się zielonym nalotem kwiatu niklowego (annabergit). Jest izomorficzny ze skutterudytem, z którym tworzy ciągły roztwór stały (ogniwem pośrednim jest smaltyn). Niekiedy zawiera kobalt, żelazo, bizmut.

Występowanie

Najczęściej występuje w żyłach kruszców: srebra, niklu, kobaltu, bizmutu, uranu.

Miejsca występowania :Niemcy – Saksonia, Annaberg, Wittichen, Schwarzwald,Hesja, Austria – Schladming, Czechy – Jachymov, Hiszpania – Gistan w Huesca, Francja, Maroko – Bou Azzer, Kanada – Cobalt.

W Polsce stwierdzony na Dolnym Śląsku koło Wałbrzycha w żyłach kalcytowych wśród gnejsów, w Miedziance, w Kowarach oraz w okolicach Lubina.

Zastosowanie

  • Stanowi podrzędną rudę niklu.
  • Interesuje kolekcjonerów.
  • Piękne kryształy (ponad 2 cm) pochodzą z Niemiec i Maroka.

Bibliografia

  • J.Żaba – Ilustrowany słownik skał i minerałów – Videograf II, 2003

Linki zewnętrzne