Charles Mathiesen
Obecnie Charles Mathiesen to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób w dzisiejszym społeczeństwie. Wraz z postępem technologii i globalizacją Charles Mathiesen stał się istotnym tematem obejmującym różne obszary życia codziennego. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę zawodową, osobistą, akademicką czy społeczną, Charles Mathiesen znacząco wpłynął na sposób, w jaki ludzie wchodzą w interakcje i funkcjonowanie we współczesnym świecie. Ponieważ Charles Mathiesen stale ewoluuje, ważne jest przeanalizowanie jego wpływu na różne aspekty współczesnego życia i implikacji, jakie ma na przyszłość. W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Charles Mathiesen i zbadamy jego wymiary, wpływ i możliwe wyzwania, jakie stwarza w dzisiejszym społeczeństwie.
.jpg)
| |||||||||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
12 lutego 1911 | ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
7 listopada 1994 | ||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||
}
| |||||||||||||||||||
Charles Arthur Mathiesen (ur. 12 lutego 1911 w Drammen, zm. 7 listopada 1994 tamże) – norweski łyżwiarz szybki, mistrz olimpijski oraz dwukrotny medalista mistrzostw świata.
Kariera
Największy sukces w karierze Charles Mathiesen osiągnął na igrzyskach olimpijskich w Garmisch-Partenkirchen w 1936 roku, gdzie triumfował na dystansie 1500 metrów. Uniemożliwił tym samym swemu rodakowi Ivarowi Ballangrudowi wywalczenie wszystkich czterech złotych medali w łyżwiarstwie szybkim. Na tych samych igrzyskach był siódmy w biegu na 10 000 m i czwarty na dwukrotnie krótszym dystansie, gdzie walkę o medal przegrał z Finem Antero Ojalą. Startował także w biegu na 5000 m podczas igrzysk w Sankt Moritz w 1948 roku, ale nie ukończył rywalizacji. Z powodu problemów z oddychaniem został wtedy przewieziony do szpitala. W 1938 roku zdobył brązowy medal na wielobojowych mistrzostwach świata w Davos, przegrywając z Ivarem Ballangrudem i Austriakiem Karlem Wazulkiem. Wynik ten powtórzył na mistrzostwach świata w Helsinkach, ulegając Finowi Birgerowi Waseniusowi i Łotyszowi Alfonsowi Bērziņšowi. Trzykrotnie zdobywał medale mistrzostw Europy, w tym złoty na ME w Oslo w 1938 roku.
Ustanowił jeden rekord świata[1].
Mistrzostwa świata
- Mistrzostwa świata w wieloboju
- brąz – 1938, 1939
Przypisy
Bibliografia
- Profil na stronie Sports Reference.com. sports-reference.com. . (ang.).
- Profil na stronie Schaats Statistieken.nl (niderl.)
