Obecnie Ch’anyu Togwang to temat, który przykuł uwagę dużej liczby osób na całym świecie. Wraz z rozwojem technologii i sieci społecznościowych zainteresowanie Ch’anyu Togwang wzrasta, stając się powracającym tematem rozmów w dzisiejszym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na życie codzienne, znaczenie historyczne czy znaczenie w różnych obszarach, Ch’anyu Togwang stał się wszechobecnym elementem naszego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty Ch’anyu Togwang i jego wpływ na dzisiejszy świat.
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Szkoła | |
| Linia przekazu Dharmy zen |
|
| Nauczyciel | |
| Następca |
Hŭnhong i inni |
| Zakon | |
| Honorowy tytuł lub imię pośmiertne |
Wŏnjong i Chungjin Taesa |
Ch’anyu Togwang (ur. 869, zm. 958) – koreański mistrz sŏn, uczeń i spadkobierca mistrza znanego jako Chingyŏng Simhŭi.
Ch’anyu pochodził z rodziny Kim. W wieku 13 lat opuścił rodzinny dom i został mnichem w klasztorze Samnang na górze Kong w Sangju prowadzonym przez mistrza Yungjego, ucznia Chingyŏnga Simhŭia.
Następnie, po rekomendacji mistrza Yungjego, został uczniem mistrza sŏn Simhŭia w jego klasztorze na górze Hyemok.
Jak wielu koreańskich buddystów, tak i Ch’anyu udał się do Chin. Przebywał w tym kraju od 892 do 921 r. Został uczniem mistrza chan Touzi Datonga (819–914) w jego klasztorze na górze Jizhu w Shuzhou i otrzymał od niego przekaz Dharmy.
Po powrocie przebywał w klasztorze Pognim przyciągając ponad tysiąc uczniów. Uczynił szkołę sŏn pongnim wiodącym miejscem praktyki sŏn w tym czasie[1].
Był szanowany przez trzech kolejnych królów Koryŏ: Hyejonga, Chŏngjonga i Kwangjonga. Ten ostatni nadał mu tytuł Narodowego Nauczyciela (kor. kuksa).
Zmarł w sierpniu 958 r. Otrzymał tytuły: Wŏnjong i Chungjin Taesa.
Pierwsza liczba oznacza liczbę pokoleń mistrzów od 1 Patriarchy indyjskiego Mahakaśjapy.
Druga liczba oznacza liczbę pokoleń od 28/1 Bodhidharmy, 28 Patriarchy Indii i 1 Patriarchy Chin.
Trzecia liczba oznacza początek nowej linii przekazu w danym kraju.