Centennial Olympic Stadium
W dzisiejszym świecie Centennial Olympic Stadium stał się tematem rosnącego zainteresowania ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie historyczne, wpływ na obecne społeczeństwo czy znaczenie dla przyszłości, Centennial Olympic Stadium jest tematem, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata wywołało debaty, sprowokowało zmiany i wygenerowało niekończące się badania i studia w różnych dyscyplinach. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Centennial Olympic Stadium, analizując jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia i społeczeństwa jako całości.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Koszt budowy |
207 mln $ |
| Data budowy |
1993–1996 |
| Data otwarcia |
18 maja 1996 |
| Właściciel |
Atlanta Committee for the Olympic Games |
| Pojemność stadionu |
85 000 (Igrzyska Olimpijskie) |
| Nawierzchnia boiska |
trawa |
Położenie na mapie Atlanty  | |
Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych  | |
Położenie na mapie Georgii  | |
 33°44′07″N 84°23′22″W/33,735278 -84,389444
| |
Centennial Olympic Stadium – główny stadion Letnich Igrzysk Olimpijski 1996 w Atlancie. Budowa stadionu rozpoczęła się w 1993 roku. Kompletny i gotowy do ceremonii otwarcia w lipcu 1996 roku, rozgrywano na nim konkurencje lekkoatletyczne oraz odbyła się ceremonia zamknięcia[1]. Po igrzyskach olimpijskich i paraolimpijskich, został przebudowany na stadion baseballowy i nazwany Turner Field.
Podczas tygodniowego programu atletycznego, stadion był świadkiem jak Kanadyjczyk Donovan Bailey wygrał bieg na 100 m ustanawiając przy okazji rekord świata (9,84 s); również Amerykanin Michael Johnson wygrywając na 200 m pobił rekord świata. Natomiast rodak Johnsona Carl Lewis wygrał swój czwarty z rzędu tytuł mistrza olimpijskiego w skoku w dal, stając się drugą osobą, po Alu Oerterze, która cztery razy z rzędu zdobyła złoto olimpijskie.
Po ceremonii zamknięcia Igrzysk Paraolimpijskich w 1996 r., stadion został oficjalnie wynajęty przez Atlanta Braves. Podmioty prywatne, w tym NBC i inni sponsorzy igrzysk, zgodzili się zapłacić dużą sumę kosztów budowy Centennial Olympic Stadium (około 207 milionów dolarów). Komitet olimpijski starał się zbudować stadion w taki sposób, by można było przebudować go na nowy stadion baseballowy[2]. Uznano to za dobre rozwiązanie zarówno dla Komitetu Olimpijskiego jak i Braves, gdyż stadion byłby nieużywany, a Atlanta Braves chciała zastąpić swój stary stadion Atlanta–Fulton County Stadium nowym. Atlanta Braves wynajęła stadion do 2016 roku[3].
W południowo-zachodnim narożniku Stadion Olimpijski został zbudowany tak, aby pomieścić pole wewnętrzne boiska (infield) oraz siedzenia. Można to łatwo zobaczyć w zdjęciach i diagramach konfiguracji stadionu Olimpijskiego, gdzie miejsca nie są umieszczone obok owalnego toru bieżni. Na południowym zachodzie część stadionu miała cztery kondygnacje siedzeń, miejsca dla VIP-ów, elewację od strony ulicy, i dach, a na północy połowa stadionu miała z kolei zastosowaną prostszą dwupoziomową konfiguracją miejsc. Podczas przebudowy, bieżnia lekkoatletyczna została usunięta. Połowa północnej części stadionu została zburzona, zmniejszając liczbę miejsc do 49 000.
Przebudowa zakończyła się w 1997 r., a obiekt został przemianowany na Turner Field.
Przypisy
- ↑ 1996 Summer Olympics official report. la84foundation.org. . (ang.).
- ↑ At Close of Games, Braves Will Move Into Olympic Stadium. web.archive.org. . (ang.).
- ↑ Turner Field. baseball.about.com. . (ang.).