Cecilia Rouse

W tym artykule przyjrzymy się Cecilia Rouse z różnych perspektyw i przy podejściu multidyscyplinarnym. Cecilia Rouse to temat, który wywołał zainteresowanie i debatę na przestrzeni dziejów, a jego wpływ rozciąga się na różne obszary społeczeństwa. Przeanalizujemy różne aspekty Cecilia Rouse poprzez studia i badania, które dotyczyły jego wpływu w sferze kulturowej, społecznej, ekonomicznej i politycznej. Dodatkowo sprawdzimy, jak Cecilia Rouse ewoluował na przestrzeni czasu i jak nadal jest aktualny. Mamy nadzieję, że poprzez tę wyczerpującą analizę rzucimy światło na znaczenie i złożoność Cecilia Rouse, zachęcając do krytycznej i wzbogacającej refleksji na ten temat.

Cecilia Elena Rouse
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

18 grudnia 1963
Walnut Creek

Zawód, zajęcie

ekonomistka

Narodowość

amerykańska

Alma Mater

Uniwersytet Harvarda

Uczelnia

Uniwersytet w Princeton

Odznaczenia
Carolyn Shaw Bell Award
Multimedia w Wikimedia Commons

Cecilia Elena Rouse (ur. 18 grudnia 1963 w Walnut Creek) – amerykańska ekonomistka, profesor ekonomii, dziekanka Woodrow Wilson School Uniwersytetu w Princeton i pracowniczka naukowa NBER. Zajmuje się ekonomią pracy i oświaty[1][2]. Wskazana przez prezydenta-elekta Joe Bidena na stanowisko przewodniczącej Rady Doradców Ekonomicznych w jego administracji[3].

Życiorys

Wczesne życie i edukacja

Jej matka jest psycholożką szkolną, a ojciec fizykiem akademickim. Wspominała, że jej rodzice przykładali duże znaczenie do wykształcenia dzieci. Ukończyła studia w dziedzinie ekonomii na Uniwersytecie Harvarda (B.A. cum laude 1986, Ph.D. 1992), pisząc doktorat pod kierunkiem Lawrence`a Katza i Claudii Goldin. Początkowo planowała zostać inżynierką, zainteresowała się ekonomią pod wpływem popularnej klasy wprowadzenia do tego przedmiotu. Jedna z jej sióstr także pracuje na Princeton i jest profesorką antropologii[2][4][5][6].

Cecilia wyszła za mąż za Forda Morrisona, syna pisarki Toni Morrison. Mają dwie córki[6].

Praca i dalsze życie

Po studiach dołączyła do kadry Uniwersytetu w Princeton, gdzie pracuje do dziś. Założyła tam program badań edukacyjnych, i obejmuje stanowisko dziekanki Woodrow Wilson School[1][6].

W ramach jej zainteresowań naukowych badała m.in. efektywność bonów oświatowych, dyskryminację na rynku pracy, i efekty zewnętrzne edukacji[1][7]. Gra na instrumentach muzycznych, co zainspirowało słynne badanie rekrutacji do orkiestr muzycznych, które przeprowadziła razem z Goldin[2][5].

W okresie 1998–99 służyła w National Economic Council przy administracji Billa Clintona, a w latach 2009–11 zasiadała w Radzie Doradców Ekonomicznych administracji Baracka Obamy. Jest redaktorką czasopism naukowych, m.in. The Future of Children[1]. W 2016 była laureatką Carolyn Shaw Bell Award[7].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Meet the Dean , Woodrow Wilson School of Public and International Affairs, 9 lipca 2013 (ang.).
  2. ↑ a b c Amy Guan, Cecilia Rouse, „The Harvard Crimson”, 25 maja 2011 (ang.).
  3. ↑ Chtistopher Rugaber, Aaamer Madhani: Biden names liberal econ team as pandemic threatens workers. Associated Press, 2020-12-01. .
  4. ↑ Cecilia Rouse , The Mathematics Genealogy Project .
  5. ↑ a b Ryan Derousseau, Cecilia Rouse , Who Runs Gov, 5 lutego 2009 .
  6. ↑ a b c Cecilia Rouse named Wilson School dean, „Princeton Alumni Weekly”, 19 września 2012 (ang.).
  7. ↑ a b Cecilia Rouse Recipient of the 2016 Carolyn Shaw Bell Award , American Economic Association.