Cecil Griffiths

W tym artykule poruszony zostanie temat Cecil Griffiths, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Na przestrzeni historii Cecil Griffiths był przedmiotem licznych badań i debat, budząc rosnące zainteresowanie naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule podjęto próbę dogłębnej analizy najważniejszych aspektów Cecil Griffiths, badając jego liczne wymiary i wpływ w różnych kontekstach. Podobnie zostaną przeanalizowane najnowsze badania dotyczące Cecil Griffiths, aby zapewnić pełny i aktualny pogląd na ten temat. Poprzez krytyczne i refleksyjne podejście ma zaoferować czytelnikowi wzbogacającą perspektywę, która przyczynia się do lepszego zrozumienia Cecil Griffiths i jego konsekwencji dla współczesnego społeczeństwa.

Cecil Griffiths
Ilustracja
Cecil Griffiths w 1922
Data i miejsce urodzenia

18 lutego 1900
Neath

Data i miejsce śmierci

11 kwietnia 1945
Barnet

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Wielka Brytania
Igrzyska olimpijskie
złoto Antwerpia 1920 lekkoatletyka
(sztafeta 4 × 400 m)

Cecil Redvers Griffiths (ur. 18 lutego 1900 w Neath, zm. 11 kwietnia 1945 w London Borough of Barnet[1]) – brytyjski lekkoatleta (sprinter), mistrz olimpijski z 1920.

Był Walijczykiem. Na igrzyskach olimpijskich w 1920 w Antwerpii startował w sztafecie 4 × 400 metrów, która zdobyła złoty medal, biegnąc w składzie: Griffiths, Robert Lindsay, John Ainsworth-Davis i Guy Butler. Miał wystąpić również w indywidualnym biegu na 400 metrów, ale musiał wycofać się ze względu na chorobę[2].

Później skoncentrował się na bieganiu na dłuższym dystansie. Był mistrzem Wielkiej Brytanii (AAA) na w biegu na 880 jardów w 1923 i 1925[3]. Zajął 3. miejsce na tym dystansie na mistrzostwach w 1926, kiedy Otto Peltzer poprawił rekord świata w biegu na 800 metrów. Prawdopodobny czas Griffithsa to 1;53,1 (mierzono wówczas tylko czas zwycięzcy)[2].

Griffiths nie mógł wystartować na igrzyskach olimpijskich w 1924 w Paryżu, ponieważ w przeszłości przyjął niewielką nagrodę za udział w jednym biegu[1][4].

Zmarł w 1945 na stacji metra londyńskiego (źródła podają stację Edgware[5] lub Golders Green[1]) na zawał serca.

Przypisy

  1. ↑ a b c Clive Williams, Hall of Fame: Cecil Griffiths , Welsh Athletics (ang.).
  2. ↑ a b Cecil Griffiths , olympedia.org (ang.).
  3. ↑ British Athletics Championships 1919-1939 , GBRAthletics (ang.).
  4. ↑ Robert Philip. Early heroes enjoyed few trappings of fame. „The Daily Telegraph”, 2004-09-08. . (ang.). 
  5. ↑ Grandad was a golden boy at 1920 Olympics. „Dunstable Today”, 2012-08-05. . . (ang.). 

Bibliografia