Capuleti i Montecchi
W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Capuleti i Montecchi, temacie, który w ostatnich latach zyskał duże znaczenie i interesuje dużą liczbę osób. Capuleti i Montecchi to temat, który wywołał debatę i był przedmiotem studiów i badań, ponieważ jego wpływ obejmuje różne obszary społeczeństwa. Od powstania do ewolucji Capuleti i Montecchi przyciągał uwagę ekspertów i fanów, którzy starają się zrozumieć jego złożoność i wpływ na nasze codzienne życie. W tym artykule zbadamy najważniejsze aspekty Capuleti i Montecchi, a także jego znaczenie w różnych obszarach współczesnego życia. Dołącz do nas i odkryj wszystko, co musisz wiedzieć o Capuleti i Montecchi!
 Guiditta Grisi i Amalia Schutz w La Scali, w grudniu 1830 | |||
| Rodzaj | |||
|---|---|---|---|
| Muzyka | |||
| Libretto | |||
| Liczba aktów |
2 | ||
| Język oryginału |
włoski | ||
| Źródło literackie |
Dramat Williama Szekspira Romeo i Julia | ||
| Czas trwania |
130 min | ||
| Data powstania | |||
| Prapremiera |
11 marca 1830, Wenecja, Teatr La Fenice | ||
| |||
Capuleti i Montecchi (wł. I Capuleti e i Montecchi) – opera seria Vincenza Belliniego z librettem Felice Romaniego opartym na dramacie Williama Szekspira Romeo i Julia.
Osoby
- Julia (Giulietta) – sopran
- Romeo – mezzosopran (partia travesti)
- Tybalt (Tebaldo), z rodu Capuletich – tenor
- Capellio, z rodu Capuletich – bas
- Lorenzo, franciszkanin, przyjaciel Romea – bas
Historia utworu
Bellini skomponował Capuletich i Montecchich[1] w pośpiechu, aby jak najszybciej zatrzeć złe wrażenie wywołane przez klapę Zairy. W szybkim wykonaniu zamówienia weneckiego Teatru La Fenice pomogło często w owych czasach spotykane wykorzystanie fragmentów wcześniejszych utworów kompozytora, przede wszystkim zapożyczonych z Zairy. W obsadzie prapremierowej gwiazdą była Giuditta Grisi śpiewająca partię Romea – jest to partia travesti (w przebraniu), przeznaczona dla mezzosopranu. Opera odniosła sukces i szybko wystawiono ją na kolejnych scenach, m.in. w mediolańskiej La Scali, w Bolonii, Dreźnie, Madrycie, Paryżu i Londynie. Jedną ze sławnych wykonawczyń partii Romea była Maria Malibran. W 1859 powstała wersja francuska, z librettem tłumaczonym przez Charlesa Nuittera, która miała premierę w Operze Paryskiej. Przygotowano ją specjalnie dla śpiewaczki Felicity von Vestvali, która wystąpiła jako Romeo[2]. Widownia zareagowała z entuzjazmem, a krytycy porównywali Vestvali do Marii Malibran, Wilhelmine Schröder-Devrient i Rachel Félix. Napoleon III był tak urzeczony jej występem, że darował jej w prezencie srebrną zbroję[3].Capuleti i Montecchi jest jedną z nielicznych oper Belliniego, które utrzymały się na stałe w repertuarze teatrów operowych'[4].
Przypisy
- ↑ W sprawach tytułu opery i imion jej bohaterów panuje spore zamieszanie spowodowane m.in. wielokrotnym tłumaczeniem na różne języki. Bohaterami dramatu Shakespeare'a są Juliet Capulet i Romeo Montague. Nazwiska te pochodzą od włoskich: Capulet (l.mn.: Capuleti, nie: Capuletti) i Montecchi. W spolszczeniach pojawiają się formy Kapulet i Monteki. Julia jest we włoskich adaptacjach Giulią albo Giuliettą. Angielski Tybalt nazywa się po włosku Tebaldo, a po polsku bywa nazywany Tybaltem, Tybaldem lub Tebaldem. Szekspirowski Laurence jest włoskim Lorenzo, po polsku nazywanym czasem Wawrzyńcem.
- ↑ Vestvali Felicita von.
- ↑ Vestvali the Magnificent.
- ↑ Piotr Kamiński: Tysiąc i jedna opera. Kraków: PWM, 2008. ISBN 978-83-224-0901-5.
Bibliografia
- Lesław Czapliński: Romeo i Julia Włochom przywróceni. Kraków 1999, Program Opery i Operetki w Krakowie
