W tym artykule zbadamy fascynujący świat Campinas, temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od wpływu na społeczeństwo po dzisiejsze znaczenie, Campinas wywołał niekończące się debaty i dyskusje w różnych obszarach. Idąc tym tropem, zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych obszarach, oferując szeroką i wzbogacającą perspektywę tym, którzy chcą lepiej zrozumieć ten temat. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży i odkryj wszystko, co ma do zaoferowania Campinas.
![]() | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Stan | |||||
Burmistrz |
Jonas Donizette | ||||
Powierzchnia |
797,6 km² | ||||
Wysokość |
685 m n.p.m. | ||||
Populacja (2013) • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
19 | ||||
Kod pocztowy |
13000-000 | ||||
Podział miasta |
19 dzielnic | ||||
Położenie na mapie São Paulo ![]() | |||||
Położenie na mapie Brazylii ![]() | |||||
![]() | |||||
Strona internetowa |
Campinas (wym. ) – miasto w południowo-wschodniej Brazylii, we wschodniej części stanu São Paulo, położone 100 km na północ od miasta São Paulo. Według spisu ludności z 2010 r. Populacja miasta wynosi 1 080 999, co czyni go czternastym najbardziej zaludnionym miastem Brazylii i trzecią pod względem liczby ludności gminą w stanie São Paulo. Obszar metropolitalny miasta obejmuje dwadzieścia gmin o łącznej liczbie 3 665 363 osób[1].
Miasto zostało założone 14 lipca 1774 r. przez Barreto Leme. Początkowo była to prosta placówka w drodze do Minas Gerais i Goiás, służąca bandeirantes, którzy szukali cennych minerałów i indiańskich niewolników. W pierwszej połowie XIX wieku Campinas stało się rosnącym ośrodkiem ludności z licznymi gospodarstwami z kawą, bawełną i trzciną cukrową.
Do rozwoju miasta przyczyniła się budowa w 1867 roku linii kolejowej łączącej São Paulo z portem morskim Santos. W drugiej połowie XIX wieku, wraz ze zniesieniem niewolnictwa, rolnictwo i uprzemysłowienie przyciągnęły wielu zagranicznych imigrantów, głównie z Włoch, którzy zastąpili utraconą siłę roboczą.
Kawa stała się ważnym towarem eksportowym, dzięki czemu miasto bogaciło się. W konsekwencji rozrósł się sektor usług dla zwiększającej się populacji. W pierwszych dekadach XX wieku Campinas mogło już poszczycić się: operą, teatrami, bankami, kinami, stacjami radiowymi, orkiestrą filharmoniczną, dwiema gazetami („Correio Popular” i „Diário do Povo”), dobrym systemem edukacji publicznej (z Escola Normal de Campinas i Colégio Culto à Ciência), a także szpitalami, takimi jak Santa Casa de Misericórdia (organizacja charytatywna dla ubogich[3]) oraz Casa de Saúde de Campinas (dla społeczności włoskiej, wcześniej znanej jako Circolo Italiani Uniti) i najważniejszym brazylijskim centrum badań w dziedzinie nauk rolniczych, Instituto Agronômico de Campinas, założonym przez cesarza Pedro II. Punktem zwrotnym dla rozwoju miasta w integracji z resztą stanu była budowa w 1938 roku pierwszej brazylijskiej autostrady – Anhanguera – między Campinas a São Paulo.
Campinas było miejscem narodzin kompozytora operowego Carlosa Gomesa (1836–1896) i prezydenta Republiki Camposa Sallesa (1841–1913). Przez 49 lat był domem Hérculesa Florence, uważanego za jednego z pierwszych wynalazców fotografii, kserokopii i mimeografu.
W mieście rozwinął się przemysł spożywczy, gumowy, skórzany, maszynowy[4].
W mieście mają siedzibę kluby piłkarskie Guarani FC i AA Ponte Preta.