Bogdan Mirowski

Ten artykuł należy dopracować:

od 2013-03 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
→ poprawić styl – powinien być encyklopedyczny,
→ napisać artykuł w sposób neutralny.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Bogdan Mirowski (ur. 24 sierpnia 1945 w Sopocie^[1], zm. 4 czerwca 2014 tamże^[2]) – polski artysta, jubiler oraz miłośnik naturalnego bursztynu.

Od 1977 projektował i wykonywał oryginalne prace na światowym poziomie. Są to płaskorzeźby i rzeźby (zarówno pod postacią obrazów, martwych natur, jak i instalacji artystycznych), dekoracyjna biżuteria, a także przedmioty użytkowe. Ważną inspiracją w dominującej w jego twórczości rzeźbie jest sztuka średniowiecza. Widać w niej liczne odwołania do malarstwa dawnych mistrzów holenderskich, a w szczególności Hieronima Boscha^[3].

Jest twórcą statuetki Bursztynowego Słowika – głównej nagrody Sopockiego Festiwalu Piosenki. Swoją sztukę prezentował na wielu wystawach indywidualnych i zbiorowych, a także na pokazach mody. Jego prace znaleźć można w zbiorach muzeów, jak również w prywatnych kolekcjach w kraju i zagranicą. Jedna z najważniejszych – tryptyk o tytule: O bursztynie w księgach pisano, została zakupiona przez Muzeum Bursztynu w Gdańsku.

Spod dłoni tego artysty wychodzą zazwyczaj postacie o niezwykle plastycznych, czasami nieco karykaturalnych twarzach, zatrzymane w czasie i otoczone precyzyjnymi detalami, chwilami pod postacią architektury. Rzeźby wykuwane są ręcznie z cieniutkiej (od 0.3 do 0.5 mm.), srebrnej blachy o próbie 0.999 poddawanej pracochłonnym procesom i technikom złotniczym, które wymagają rzadko dzisiaj spotykanej biegłości warsztatowej. Oprócz tego często bywa w nich naturalny bursztyn, zdarzają się zarówno kamienie jubilerskie, jak i polne, masa perłowa, a także drewno wyrzucane przez morze na bałtyckie plaże. Bursztyn jest ulubionym materiałem Bogdana Mirowskiego dlatego artysta stara się go wkomponowywać w rzeźbę tak, aby nie naruszać jego struktury, a jedynie wykorzystać naturalną urodę. Dlatego go nie szlifuje i nie poleruje, a jedynie stara się zasugerować jego kształtem tak, by stworzyć historię będącą jego kontynuacją już w innych materiałach. Jego twórczość nie ma naśladowców zarówno ze względu na poziom techniczny, jak i kreatywność, dlatego też jego prace są rozpoznawalne nawet bez sprawdzenia sygnatury^[4].

• O bursztynie w księgach pisano
• Bankier
• Studium ryby
• Inkasent
• Słychać muzykę
• Czyściec
• Po polowaniu
• Skryba
• Izba
• Żonglerka kołami
• Żonglerka kulami
• Mnich z plecakiem
• Jesienny spacer
• Arlekin
• Cyklista
• Skrzypek
• Kolekcjoner
• Pożądanie
• W drodze
• Ania z Zielonego Wzgórza
• Golfista
• Torba golfowa
• Martwa natura
• Patera z owocami
• Sobolowe futro
• Słodkie lenistwo
• Po pracy
• Pisarz w pierścieniu
• Poławiacze pereł
• Czyściec
• Strudzony wędrowiec
• Łucznik
• Tańczący arlekin