Boeing Starliner-1

Dziś Boeing Starliner-1 jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Wraz z postępem technologii i globalizacją Boeing Starliner-1 przejął wiodącą rolę w dzisiejszym społeczeństwie, generując wiele debat, dyskusji i zmian w różnych obszarach. Od środowiska akademickiego i nauki po biznes i politykę, Boeing Starliner-1 przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i fanów. W tym artykule zbadamy różne aspekty i wymiary Boeing Starliner-1, analizując jego wpływ i znaczenie w bieżącym kontekście. Bez wątpienia Boeing Starliner-1 to temat, który zasługuje na dogłębne zgłębienie i omówienie.

Ten artykuł dotyczy przyszłego wydarzenia. Informacje w nim zawarte mogą się zmienić wraz z pojawieniem się nowych faktów, a początkowe doniesienia mogą być niepewne. Ostatnie aktualizacje tego artykułu mogą nie odzwierciedlać najbardziej aktualnych informacji.

Boeing Starliner-1
Emblemat Boeing Starliner-1
Dane misji
Zaangażowani

Boeing, ULA

Pojazd
Statek kosmiczny

Boeing Starliner

Masa pojazdu

13 000 kg

Rakieta nośna

Atlas V N22

Start
Miejsce startu

Przylądek Canaveral, SLC-41

Początek misji

2025 (planowane)

Orbita okołoziemska
Inklinacja orbity

51.66°

Lądowanie
Czas trwania misji

180 dni (planowane)

Multimedia w Wikimedia Commons

Boeing Starliner-1[1], zwana również Post Certification Mission-1 (PCM-1)[2] – pierwsza operacyjna misja załogowa statku kosmicznego Boeing Starliner na pokład Międzynarodowej Stacji Kosmicznej w ramach programu Commercial Crew Program. Ma być to trzeci orbitalny lot Starlinera[3]. Start misji Boeing Starliner-1 odbędzie się nie wcześniej niż na początku 2025 roku, przewożąc stałych członków przyszłej Ekspedycji Międzynarodowej Stacji Kosmicznej[4].

Załoga

Z uwagi na to, że będzie to pierwszy lot operacyjny Starlinera, na jego pokładzie nie powinien znaleźć się rosyjski kosmonauta, gdyż Roskosmos oświadczył, że nie chce umieszczać rosyjskich kosmonautów na pokładzie Starlinera, dopóki nie odbędzie on lotów w ramach programu Commercial Crew Program[5].

W dniu 18 kwietnia 2022 roku NASA poinformowała, że nie sfinalizowała, który z astronautów Starlinera, w tym Barry Wilmore, Edward M. Fincke i Sunita Williams, poleci w misji CFT lub w tej misji[6]. 16 czerwca 2022 roku NASA potwierdziła, że Boeing Crew Flight Test będzie dwuosobowym lotem testowym, a Williams została przydzielona do misji CFT[7][8].

30 września 2022 roku Scott D.Tingle został przydzielony jako dowódca misji Boeing Starliner-1, a Edward M. Fincke został przydzielony do misji jako pilot[9]. Edward M. Fincke został również rezerwowym członkiem załogi Boeing Crew Flight Test[10].

22 listopada 2023 roku Joshua Kutryk został przydzielony do misji Boeing Starliner-1 przez Kanadyjską Agencję Kosmiczną[11].

Z powodu opóźnień, kilku astronautów pierwotnie przydzielonych do misji Boeing Starliner-1 zostało przeniesionych do innych misji: W 2018 roku Sunita Williams miała polecieć w misji Starliner-1[12], jednak później została przeniesiona do Boeing Crew Flight Test[13]. 25 sierpnia 2020 astronautka Jeanette Epps została dodana do misji Starliner-1[14], a w sierpniu 2023 roku została przeniesiona do misji SpaceX Crew-8.[15] 21 maja 2021 roku Kōichi Wakata został oficjalnie dodany do misji Boeing Starliner-1, ale ostatecznie został przeniesiony do misji SpaceX Crew-5, która wystartowała w październiku 2022 roku[16][17].

Główna załoga
Pozycja Astronauta
Dowódca Stany Zjednoczone Scott D. Tingle, NASA
Pilot Stany Zjednoczone Michael Fincke, NASA
  • Ekspedycja 72/73
  • Czwarty lot kosmiczny
Specjalista misji Kanada Joshua Kutryk, CSA
  • Ekspedycja 72/73
  • Pierwszy lot kosmiczny
Specjalista misji Japonia Kimiya Yui, JAXA
  • Ekspedycja 72/73
  • Drugi lot kosmiczny

Misja

Misja ta miała być pierwszym ponownym użyciem statku kosmicznego Starliner, który początkowo poleciał po raz pierwszy w bezzałogowej misji Orbital Flight Test w grudniu 2019 roku. 22 grudnia 2019 roku Sunita Williams (w tym czasie wyznaczona na dowódcę misji Boeing Starliner-1) ogłosiła nazwę „Calypso” dla Starlinera, który wziął udział w misji Orbital Flight Test[18]. Calypso będzie teraz używane dla misji Boeing Crew Flight Test. Spacecraft 2, który był używany do Starliner Orbital Flight Test 2, będzie zamiast tego wykonywał tę misję.

Zobacz też

Bibliografia

  1. ↑ Commercial Crew Press Kit. nasa.gov.
  2. ↑ Jeff Foust, NASA and Roscosmos planning to add mission to seat barter agreement , SpaceNews, 5 marca 2023 (ang.).
  3. ↑ Boeing's Starliner Makes Progress Ahead of Flight Test with Astronauts. NASA Commercial Crew, 2020-08-28. . (ang.).
  4. ↑ NASA Updates Commercial Crew Planning Manifest – Commercial Crew Program , blogs.nasa.gov, 12 października 2023 (ang.).
  5. ↑ NASA official sees possibility of expanding integrated flight deal with Russia , TASS .
  6. ↑ Stephen Clark, Starliner astronauts eager to see results from crew capsule test flight – Spaceflight Now (ang.).
  7. ↑ NASA Updates Astronaut Assignments for Boeing Starliner Test Flight – NASA (ang.).
  8. ↑ William Harwood, NASA revises crew for first piloted flight of Boeing's Starliner capsule – CBS News , cbsnews.com, 16 czerwca 2022 (ang.).
  9. ↑ NASA Updates Crew Assignments for First Starliner Crew Rotation Flight. nasa.gov, 2022-09-30. . (ang.).
  10. ↑ Sean Potter: NASA Updates Astronaut Assignments for Boeing Starliner Test Flight. NASA, 2022-06-16. .
  11. ↑ James Cawley: Mission Specialist Assigned to NASA’s Boeing Starliner-1 Mission. NASA, 2023-11-22. .
  12. ↑ NASA Assigns Crews to First Test Flights, Missions on Commercial Spacecraft – NASA (ang.).
  13. ↑ NASA Assigns Crews to First Test Flights, Missions on Commercial Spacecraft. nasa.gov, 2018-08-03. . (ang.).
  14. ↑ Boeing Statement on Starliner-1 Crew Assignment , MediaRoom .
  15. ↑ Space Station Assignments Out for NASA’s SpaceX Crew-8 Mission. nasa.gov, 2023-08-05. . (ang.).
  16. ↑ NASA, Boeing target July 30 for redo of Starliner test flight to ISS , Orlando Sentinel, 21 maja 2021 (ang.).
  17. ↑ NASA Announces Astronaut Changes for Upcoming Commercial Crew Missions – NASA (ang.).
  18. ↑ Sunita Williams, ([https://twitter.com/Astro_Suni/status/1208780116630876160]) , twitter.com, 22 grudnia 2019 (ang.).