Blues Brothers (film 1980)

Blues Brothers

Bracia Blues (Elwood i „Joliet”)
Gatunek	komedia muzyczna
Rok produkcji	1980
Data premiery	20 czerwca 1980 1983 (Polska)[1]
Kraj produkcji	Stany Zjednoczone
Język	angielski
Czas trwania	133 min
Reżyseria	John Landis
Scenariusz	John Landis Dan Aykroyd
Główne role	John Belushi Dan Aykroyd Carrie Fisher
Zdjęcia	Stephen M. Katz
Scenografia	John J. Lloyd Henry Larrecq Leslie McCarthy-Frankenheimer
Kostiumy	Deborah Nadoolman
Montaż	George Folsey Jr.
Wytwórnia	Universal Pictures
Budżet	27 mln dolarów
Kontynuacja	Blues Brothers 2000 (2000)
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Strona internetowa

Blues Brothers – amerykańska komedia muzyczna z 1980 roku w reżyserii Johna Landisa. Tytułowa para braci to „Joliet” Jake Blues, grany przez Johna Belushiego i Elwood Blues, grany przez Dana Aykroyda - postacie stworzone dla programu rozrywkowego Saturday Night Live, w telewizji NBC. Film został nakręcony w Chicago i jego okolicach, a także w Los Angeles i Milwaukee. Doczekał się kontynuacji w postaci filmu Blues Brothers 2000.

W filmie wystąpiły gwiazdy amerykańskiej piosenki, m.in. Aretha Franklin, Ray Charles, James Brown, John Lee Hooker, Cab Calloway, a także inni: Frank Oz (współpracownik Jima Hensona), Twiggy (brytyjska modelka) oraz reżyserzy: John Landis i Steven Spielberg.

Akcja rozpoczyna się w momencie, kiedy Jake Blues wychodzi z więzienia stanowego w Joliet. Odbył karę trzech lat z pięciu zasądzonych za napad rabunkowy. Odbiera go stamtąd brat Elwood, jednak zamiast siedzieć za kierownicą luksusowego Cadillaca, przyjeżdża odkupionym po zakończeniu służby radiowozem Dodge Monaco z 1974 (Bluesmobile).

Razem udają się do Chicago odwiedzić sierociniec, w którym dorastali. Zakonnica Mary Stigmata, nazywana przez wychowanków Pingwinicą, prowadząca sierociniec oznajmia im, że będzie zmuszona zamknąć przybytek, jeżeli w ciągu 11 dni nie wpłaci 5000 dolarów tytułem zaległego podatku. Bracia stwierdzają, że pieniądze można zdobyć bardzo łatwo – okradając kogoś, co ochoczo podejmują się zrobić. Po ostrej reprymendzie Pingwinicy postanawiają pomóc sierocińcowi w sposób zgodny z prawem. Początkowo nie mają pomysłu, jak to zrobić, ale podczas przypadkowej wizyty w kościele Jake doznaje objawienia. Przekonuje brata, że pieniądze można zdobyć, reaktywując ich dawny zespół muzyczny The Blues Brothers, który powinien ruszyć w trasę koncertową.

• Dan Aykroyd jako Elwood Blues
• John Belushi jako „Joliet” Jake Blues
• Cab Calloway jako Curtis
• Carrie Fisher jako porzucona narzeczona, niedoszła żona Jake'a
• Aretha Franklin jako pani Murphy
• Ray Charles jako właściciel lombardu/Ray Charles
• James Brown jako wielebny Cleophus James
• John Candy jako Burton Mercer
• Kathleen Freeman jako „Pingwinica”, siostra Mary Stigmata,
• Henry Gibson jako dowódca nazistów
• Steve Lawrence jako Maury Sline
• Twiggy jako Chic Lady
• Frank Oz jako strażnik więzienny
• Jeff Morris jako Bob
• Charles Napier jako Tucker McElroy
• Steven Williams jako policjant Mount
• Armand Cerami jako policjant Daniel
• Chaka Khan jako solistka chóru
• John Lee Hooker jako muzykant na Maxwell Street
• John Landis jako policjant
• Stephen Bishop jako oficer policji
• Paul Reubens jako kelner w Chez Paul
• Steven Spielberg jako pracownik urzędu skarbowego hrabstwa Cook
• Pinetop Perkins jako Luther Jackson

Film uzyskał dużą popularność i pozytywne recenzje krytyków; serwis Rotten Tomatoes w oparciu o opinie z 52 recenzji przyznał mu wynik 87%^[2].

• Scena, w której auto członków partii „Naziści z Illinois” (ścigających braci Blues), leci ponad miastem w takt fragmentu III aktu opery „Walkiria” jest nawiązaniem do fragmentu „Czasu apokalipsy”, w którym ten fragment muzyki Richarda Wagnera ilustruje scenę ataku śmigłowców na wietnamską wioskę. Przedmiotem łączącym oba filmy jest plakat z modelką „Playboya”, oglądany przez żołnierzy w „Czasie apokalipsy” i wiszący na ścianie pokoju Elwooda.

• Z kolei już jako nawiązanie do filmu „The Blues Brothers” scena lotu samochodu ponad ulicami w takt „Walkirii” znajduje się w niecodziennej reklamie samochodu BMW M5 z udziałem Madonny z Clive'em Owenem („The Hire: Star”, reż. Guy Ritchie, 2001)

• Wizyta zespołu w saunie, gdy negocjują kontrakt z menedżerem, to nawiązanie do okładki płyty „No Sweat” zespołu Blood, Sweat and Tears, na której przedstawiono muzyków grupy w czasie wizyty w saunie: obwiniętych ręcznikami i spowitych kłębami pary. Lou Marini i Tom Malone grający członków „Blues Brothers Band”, grali w latach 70. w zespole Blood, Sweat and Tears – wystąpili i na okładce, i w scenie w saunie.

• Blues Brothers 2000
• The Blues Brothers (zespół muzyczny)

• Plakat
• Blues Brothers w bazie IMDb (ang.)
• Wydanie dvd na 25-lecie premiery filmu (ang.)
• Mapa Chicago z zaznaczonymi miejscami, gdzie kręcono niektóre sceny filmu (ang.)
• Blues Brothers w bazie Filmweb