Bitwa pod Orchomenos (86 p.n.e.)

W dzisiejszym artykule przyjrzymy się Bitwa pod Orchomenos (86 p.n.e.) i jego wpływowi na nasze życie. Bitwa pod Orchomenos (86 p.n.e.) jest dziś bardzo aktualnym tematem, który wywołał liczne debaty i badania w różnych obszarach. Od momentu pojawienia się Bitwa pod Orchomenos (86 p.n.e.) przykuł uwagę szerokiego spektrum ludzi, ponieważ jego konsekwencje rozciągają się na różne aspekty naszego codziennego życia. W tym artykule szczegółowo przeanalizujemy, czym jest Bitwa pod Orchomenos (86 p.n.e.), co czyni go tak istotnym i jakie są możliwe konsekwencje, jakie ma dla naszego środowiska. Dodatkowo przeanalizujemy różne perspektywy na Bitwa pod Orchomenos (86 p.n.e.), aby zaoferować kompleksowe i zrównoważone spojrzenie na ten fascynujący temat.

Bitwa pod Orchomenos
I wojna Rzymu z Mitrydatesem 8884 p.n.e.
Ilustracja
Lokalizacja Orchomenosu w Beocji
Czas

86 p.n.e.

Miejsce

Orchomenos, Beocja

Terytorium

Grecja

Wynik

zwycięstwo Rzymian

Strony konfliktu
Rzymianie Królestwo Pontu
Dowódcy
Korneliusz Sulla Archelaos
Siły
15 000 80 000
Straty
100 15 000
Położenie na mapie Grecji
Mapa konturowa Grecji, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
38°28′48″N 22°58′48″E/38,480000 22,980000

Bitwa pod Orchomenosbitwa między wojskami rzymskimi a armią grecko-pontyjską stoczona w roku 86 p.n.e. w pobliżu Orchomenos w Beocji (Grecja), podczas pierwszej wojny Mitrydatesa z Rzymem.

Armią rzymską dowodził Sulla, wojskami grecko-pontyjskimi – Archelaos, brat króla Pontu Mitrydatesa VI Eupatora.

Po otrzymaniu posiłków, liczących 80 tysięcy żołnierzy, od Mitrydatesa i sprzymierzeńców greckich, Archelaos, który poniósł wcześniej wielkie straty podczas bitwy pod Cheroneą, odbudował swoją przewagę liczebną nad Rzymianami. Sulla, odnoszący się z pewnym lekceważeniem do przeciwnika, ale mimo to ostrożny i metodyczny, ponownie, jak pod Cheroneą uciekł się do systemu fortyfikacji polowych, co ułatwiło mu zaatakowanie niezbyt ruchliwego przeciwnika i zadanie mu ostatecznej klęski, dzięki sprawnie przeprowadzonemu manewrowi oskrzydlającemu.

Po tym sukcesie zwycięski Sulla rozpoczął przygotowania do inwazji na Azję Mniejszą.

Bibliografia

  • Dupuy R.E., Dupuy T.N., Historia wojskowości. Starożytność- Średniowiecze. Zarys encyklopedyczny, DW Bellona/OW Rytm, Warszawa 1999, s. 88, ISBN 83-11-09079-3.
  • Tadeusz Łoposzko, Starożytne bitwy morskie, Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1992, s. 325, ISBN 83-215-3281-0, OCLC 749779671.