Bitwa nad Jaramą

W dzisiejszym świecie Bitwa nad Jaramą stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie historyczne czy wpływ na różne aspekty życia codziennego, Bitwa nad Jaramą jest tematem, którego nie możemy zignorować. Na przestrzeni dziejów Bitwa nad Jaramą odgrywał fundamentalną rolę w rozwoju ludzkości, a jego znaczenie jest nadal widoczne. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Bitwa nad Jaramą i jego znaczenie we współczesnym świecie, analizując różne perspektywy i aspekty związane z tym bardzo istotnym tematem.

Bitwa nad Jaramą
hiszpańska wojna domowa
Ilustracja
Ujście rzeki Manzanares do Jaramy.
Czas

6 – 28 lutego 1937

Miejsce

tereny nad rzekami: Jarama i Manzanares

Terytorium

Druga Republika Hiszpańska

Przyczyna

ofensywa wojsk gen. Franco

Wynik

zatrzymanie frankistowskiej ofensywy

Strony konfliktu
 Frankiści
 Włochy 		 Hiszpania
Dowódcy
José Enrique Varela José Miaja
Siły
40 000
  • 100 dział
  • 100 czołgów
  • 150 samolotów
 30 000 (12 brygad republikańskich, 4 Brygady Międzynarodowe[1])
Straty
? ~ 10 000
Położenie na mapie Hiszpanii
Mapa konturowa Hiszpanii, w centrum znajduje się punkt z opisem „miejsce bitwy”
40°13′04,44″N 3°30′14,52″W/40,217900 -3,504033

Bitwa nad Jaramą (hisz. Batalla del Jarama) – jedna z bitew hiszpańskiej wojny domowej stoczona w dniach 6–28 lutego 1937 roku w czasie ataku wojsk frankistowskich na pozycje wojsk republikańskich nad rzeką Jaramą.

Przebieg

Celem ofensywy rozpoczętej 6 lutego 1937 roku przez wojska gen. Franco było przerwanie połączenia Madrytu z Walencją oraz okrążenie i zniszczenie wojsk republikańskich. Atak był uderzeniem uprzedzającym ofensywę wojsk republikańskich, w której planowano odrzucenie wojsk frankistowskich od stolicy. W czasie kilkudniowych walk wojska frankistowskie dowodzone przez gen. José Enrique Varela uchwyciły przyczółek na wschodnim brzegu Jaramy, jednak 17 lutego wojska republikańskie przeszły do przeciwnatarcia. Ostatecznie żadna ze stron nie osiągnęła zamierzonych celów. Walki trwały do 27 lutego po czym obie strony przeszły do obrony.

W bitwie po stronie republikańskiej oprócz 12 brygad hiszpańskich, brały udział 4 Brygady Międzynarodowe oraz polski Batalion im. Jarosława Dąbrowskiego wchodzący w skład XIII brygady. Brygady międzynarodowe uczestniczące w walka nad Jaramą to: XI Brygada Międzynarodowa im. Ernsta Thälmanna, XII Brygada Międzynarodowa im. Giuseppe Garibaldiego, XIV Brygada Międzynarodowa im. Marsylianki i XV Brygada Międzynarodowa im. Abrahama Lincolna[2].

Polacy toczyli walki obronne w rejonie miasta Arganda del Rey[3]. W nocy z 10 na 11 Batalion im. Dąbrowskiego zajął pozycje nad rzeką Manzanares broniąc mostu pod Argandą, natomiast jedna z jego kompanii obsadziła most w Pindoque[4]. W polskim batalionie dowodzonym przez Józefa Strzelczyka straty wynosiły 145 zabitych[5][6].

Bitwa nad Jaramą ze względu na swój ciężki przebieg poddała trudnej próbie służbę sanitarną Brygad Międzynarodowych kierowaną przez bułgarskiego antyfaszystę doktora Oskara Telge. W czasie bitwy w ciągu doby uruchomiono 4 szpitale polowe, po jednym dla każdej brygady[7].

Przypisy

  1. ↑ Longo 1961 ↓, s. 209.
  2. ↑ Mała Encyklopedia 1967 ↓, s. 585,.
  3. ↑ Mała Encyklopedia 1967 ↓, s. 585-586.
  4. ↑ Longo 1961 ↓, s. 201-202.
  5. ↑ Longo 1961 ↓, s. 201.
  6. ↑ W bojach o wolność Hiszpanii. Udział Polaków w hiszpańskiej wojnie domowej (1936–1939) , histmag.org.
  7. ↑ Longo 1961 ↓, s. 214.

Bibliografia

  • Praca zbiorowa: Mała Encyklopedia Wojskowa. Warszawa: 1967.
  • Luigi Longo: Brygady Międzynarodowe w Hiszpanii. Warszawa: Książka i Wiedza, 1961.
Hiszpańska wojna domowa