W dzisiejszym świecie Biblioteka Hectora Hodlera jest nadal aktualnym tematem i bardzo interesuje wiele osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii, wpływ na kulturę popularną czy znaczenie na polu zawodowym, Biblioteka Hectora Hodlera nadal jest przedmiotem badań i debat w różnych kontekstach. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Biblioteka Hectora Hodlera, analizując jego ewolucję w czasie, jego wpływ w różnych obszarach i perspektywy, jakie mamy na jego przyszłość. Poprzez kompleksowe podejście stara się zaoferować pełny i aktualny obraz Biblioteka Hectora Hodlera, dając czytelnikowi możliwość lepszego zrozumienia i docenienia tego tematu.
![]() Biblioteka Hectora Hodlera w Rotterdamie, 1963 | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość |
Rotterdam |
Adres |
Nieuwe Binnenweg 176, 3015 BJ Rotterdam |
Właściciel | |
Data założenia |
1908 |
Wielkość zbiorów |
30 tys. |
Rodzaje zbiorów | |
Położenie na mapie Rotterdamu ![]() | |
Położenie na mapie Holandii ![]() | |
Położenie na mapie Holandii Południowej ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Biblioteka Hectora Hodlera (esp. Biblioteko Hector Hodler) – jeden z największych zbiorów esperanckich na świecie, założony w 1908 roku przez Szwajcarskie Towarzystwo Esperanckie w Genewie. Do 2023 biblioteka znajdowała się w biurze Universala Esperanto-Asocio (UEA) w Rotterdamie, obecnie biblioteka jest w likwidacji, a jej księgozbiór został przekazany do Biblioteki Narodowej w Warszawie. Zbiór składa się z ok. 30 tysięcy książek oraz czasopism, manuskryptów, fotografii i płyt.
Biblioteka została założona w 1908 jako Szwajcarska Biblioteka Esperancka (esp. Svisa Esperanto-Biblioteko) i kupiona w 1912 roku przez Hectora Hodlera, który zapisał ją w testamencie Universala Esperanto-Asocio. W 1920 roku po śmierci Hodlera biblioteka stała się własnością UEA[1].
W latach 1960–1962 biblioteka została przeniesiona do Rotterdamu[2]. W 2006 zbiór został przeniesiony do nowego, świeżo wyremontowanego pomieszczenia, specjalnie przystosowanego do przechowywania zbiorów bibliotecznych[3]. Ze zbiorów biblioteki można było skorzystać wyłącznie na miejscu[4]. W 2023 księgozbiór został przekazany jako darowizna do Biblioteki Narodowej w Warszawie[5].