Biały krzyż (piosenka)
W tym artykule zbadamy fascynujący świat Biały krzyż (piosenka), badając jego wpływ w różnych kontekstach i ewolucję w czasie. Od samego początku do chwili obecnej Biały krzyż (piosenka) był przedmiotem badań, debat i kontrowersji. Na następnych kilku stronach zagłębimy się w najważniejsze aspekty związane z Biały krzyż (piosenka), analizując jego cechy charakterystyczne, wpływy i reperkusje dla społeczeństwa. Mamy nadzieję, że dzięki tym badaniom rzucimy światło na ten bardzo istotny temat i przedstawimy kompleksową wizję, która pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.
 Mogiła nieznanego żołnierza | |
| Wykonawca utworu | |
| Czerwone Gitary | |
| Wydany | |
|---|---|
| Nagrywany | |
| Twórca |
muzyka: Krzysztof Klenczon |
Biały krzyż – piosenka Czerwonych Gitar napisana w 1968 roku. Autorem jej słów jest Janusz Kondratowicz, muzyki – Krzysztof Klenczon. Piosenka zapewniła zespołowi nagrodę Ministra Kultury i Sztuki na VII Krajowym Festiwalu Piosenki Polskiej w Opolu w 1969 roku.
Historia
Krzysztof Klenczon skomponował „Biały krzyż”, aby upamiętnić swego ojca, Czesława Klenczona, żołnierza Armii Krajowej i uczestnika polskiego podziemia antykomunistycznego w okresie powojennym. W 1945, gdy Krzysztof Klenczon miał trzy lata, Czesława Klenczona zatrzymał Urząd Bezpieczeństwa, jednak udało mu się uciec i przez kolejnych 11 lat ukrywał się na Pomorzu. Do rodziny powrócił jesienią 1956. Siostra gitarzysty opowiadała, że "ojciec po powrocie do domu zamykał się z synem w pokoju i całą noc opowiadał – jakby chciał nadrobić w ten sposób lata rozłąki". Gdy po 1968 r. komunistyczna cenzura zaczęła promować w głównym nurcie wątki partyzanckie, powstał „Biały krzyż”[1].
Inspiracją dla autora tekstu Janusza Kondratowicza był napotkany w zakopiańskim lesie brzozowy krzyż bez tabliczki, charakterystyczny element polskiego krajobrazu[2]. Skromnym krzyżem z brzozowego drewna często oznaczano partyzanckie mogiły, nieraz – bezimienne. Tekst piosenki wprost mówi o pamięci o poległych w boju, pochowanych w tych bezimiennych mogiłach. Brak w nim odniesienia do przynależności organizacyjnej poległych, co z jednej strony nadawało mu ponadczasowości i uniwersalizmu, z drugiej pozwoliło uniknąć kłopotów z cenzurą[potrzebny przypis].
Na końcu utworu brzmi melodia pieśni partyzanckiej Rozszumiały się wierzby płaczące[potrzebny przypis].
Wykonawcy
Piosenkę wykonywali również między innymi (kolejność alfabetyczna): Stan Borys, Piotr Cugowski, Artur Gadowski, Jerzy Grunwald, Irydion, Andrzej Lampert, Justyna Steczkowska.
Piosenkę podczas Koncertu dla Niepodległej 10 listopada 2018 na Stadionie Narodowym w Warszawie dla 37-tysięcznej publiczności wykonali: Skubas, Jan Radwan i Maciej Starnawski[3].
Przypisy
- ↑ Jan Pospieszalski, Tajemnica „Białego krzyża” , niezalezna.pl, 1 marca 2014 .
- ↑ Ryszard Wolański, Krzysztof Klenczon. Wspomnienie i piosenki, Warszawa: Wydawnictwo Lester, 1996, ISBN 83-86749-05-9, OCLC 749689365.
- ↑ Koncert dla Niepodległej Stadion Narodowy 10 listopada - program występów , www.eska.pl, 11 listopada 2018 .