W dzisiejszym świecie Bert Steines to temat, który przykuł uwagę wszystkich ludzi, czy to ze względu na jego znaczenie historyczne, wpływ na współczesne społeczeństwo, czy wpływ na rozwój technologii. Od wieków Bert Steines jest przedmiotem badań, debat i kontrowersji, a jego znaczenie stale rośnie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Bert Steines, od jego początków po dzisiejszy wpływ, biorąc pod uwagę jego wpływ na różne obszary życia codziennego. Zbadamy również opinie i perspektywy ekspertów w tej dziedzinie, aby zapewnić szeroki i kompleksowy przegląd tego fascynującego tematu.
Data i miejsce urodzenia |
30 grudnia 1929 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
21 września 1998 | |||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Peter Berthold „Bert” Steines (ur. 30 grudnia 1929 w Pfazel, obecnie dzielnicy Trewiru, zm. 21 września 1998 w Alten-Buseck[1]) – niemiecki lekkoatleta, płotkarz, medalista mistrzostw Europy z 1954. W czasie swojej kariery reprezentował Republikę Federalną Niemiec.
Specjalizował się w biegu na 110 metrów przez płotki. Zdobył brązowy medal w tej konkurencji na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie, przegrywając jedynie z Jewhenem Bułanczykiem ze Związku Radzieckiego i Jackiem Parkerem z Wielkiej Brytanii[2]. Na igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne odpadł w półfinale biegu na 110 metrów przez płotki[1].
Był mistrzem RFN w biegu na 110 metrów przez płotki w 1954 i 1955, wicemistrzem w 1953, 1956, 1957 i 1959 oraz brązowym medalistą w 1958[3]. Zwyciężał również w biegu na 200 metrów przez płotki w latach 1951–1956[4]. W hali był mistrzem RFN w biegu na 60 metrów przez płotki w latach 1954–1956 i 1958 oraz brązowym medalistą w 1959[5].
Wyrównał rekord RFN w biegu na 110 metrów przez płotki, należący od 1935 do Erwina Wegnera, wynikiem 14,5 s (27 sierpnia 1955 w Sztokholmie), a następnie poprawił go uzyskując czas 14,3 s 17 września 1955 w Hanowerze[6]. Jego głównym rywalem był Martin Lauer.
Jego starszy brat Günther Steines był także znanym lekkoatletą, medalistą igrzysk olimpijskich z 1952[1].