Bernard z Corleone

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w temat Bernard z Corleone, temat, który w ostatnim czasie zyskał duże znaczenie. Bernard z Corleone to temat ogólnego zainteresowania, który obejmuje szeroki zakres aspektów mających wpływ na codzienne życie ludzi. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Bernard z Corleone, od jego pochodzenia i ewolucji, po wpływ na różne obszary społeczeństwa. Ponadto przeanalizujemy, jak Bernard z Corleone wpłynął na życie ludzi i jakie są możliwe konsekwencje na poziomie indywidualnym i zbiorowym. Bądź na bieżąco, ponieważ ten artykuł zapewnia dogłębne i wzbogacające spojrzenie na Bernard z Corleone.

Święty
Bernard z Corleone
Filippo Latini
zakonnik
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 lutego 1605
Corleone

Data i miejsce śmierci

12 stycznia 1667
Palermo

Czczony przez

Kościół katolicki

Beatyfikacja

29 kwietnia 1768
Rzym
przez Klemensa XIII

Kanonizacja

10 czerwca 2001
Rzym
przez Jana Pawła II

Wspomnienie

12 stycznia

Atrybuty

Habit kapucyński

Bernard z Corleone, Filippo Latini (ur. 6 lutego 1605 w Corleone, zm. 12 stycznia 1667 w Palermo) – włoski duchowny katolicki, święty Kościoła katolickiego, zakonnik zakonu kapucynów.

Był synem szewca. W młodości nosił miano pierwszej szpady Sycylii. Mając 19 lat zranił w pojedynku najemnego mordercę i to wydarzenie wpłynęło na ukształtowanie się jego powołania. Wstąpił do zakonu Kapucynów w Caltanissetcie 13 grudnia 1631[1]. W klasztorze był kucharzem lub pomocnikiem kucharza. Przebywał w domach zakonnych w Bisacquino, Bivonie, Castelvetrano, Burgio, Partinico, Agrigento, Chiusie, Caltabellotcie i przez 15 lat w Palermo. Zajmował się chorymi współbraćmi, oddawał się pokutom i umartwieniom. Jego modlitwą była prośba:

„Panie, niech ustanie Twój gniew! Okaż swoje miłosierdzie! Panie, błagam o tę łaskę, błagam!”

Zmarł w opinii świętości.

Zobacz też

Przypisy

  1. Podawana jest też data 1632 – Henryk Fros SJ, Franciszek Sowa: Księga imion i świętych. T. 1: A-C. Kraków: WAM, Księża Jezuici, 1997, s. 436. ISBN 83-7097-271-3.

Bibliografia

  • „L'Osservatore Romano”. Numer 9 (236) 2002 nr 1. Mario Agnes – redaktor naczelny. ISSN 1122-7249. (pol.). 

Linki zewnętrzne