Berezyński system wodny

W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Berezyński system wodny, analizując jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i jego dzisiejsze znaczenie. Berezyński system wodny to temat, który od dziesięcioleci wzbudza zainteresowanie naukowców, specjalistów i hobbystów, prowadząc do pełnych pasji debat i generując niekończące się badania i studia. Poprzez wyczerpującą analizę postaramy się rzucić światło na ten temat i przedstawić wszechstronną wizję, która pozwoli naszym czytelnikom zrozumieć jego znaczenie i implikacje w różnych obszarach. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i wiedzy o Berezyński system wodny!

Drewniane domy pokryte śniegiem w pobliżu cieku wodneg częściowo skutego lodem
Wieś Wałowa Hara nad Kanałem Berezyńskim

Berezyński system wodny lub Kanał Berezyński − kanał o długości 173 km zbudowany w latach 1797-1805 i łączący Berezynę (dopływ Dniepru) z Ułłą (dopływ Dźwiny) za pośrednictwem szeregu jezior[1]. Kanał zbudowano do spławu drzewa budulcowego i masztowego. Przebudowywano w latach 1810–1812, 1823–1836, 1870–1880. W początku XX wieku porzucony ze względu na rozwój kolei. W czasie inwazji niemieckiej w 1941 roku zrujnowany.

W skład systemu kanałów weszły rzeka Berezyna, z której wyprowadzono Kanał Sergucki(inne języki) (8,7 km), rzekę Sergut(inne języki), jeziora Mońca i Pławio, właściwy kanał berezyński (7,6 km), jezioro Bereszto, rzekę Bereszta, Kanał Werebski (2,6 km), rzekę Essa(inne języki), jezioro Proaza, Kanał Lepelski (8 km), Jezioro Lepelskie(inne języki), rzekę Ułłę, Czasznicki Kanał Obwodowy. Na całym odcinku Kanału Berezyńskiego zbudowanych jest 14 śluz[2].

Przypisy

  1. ↑ gutenberg.czyz.org: Berezyński kanał
  2. ↑ Kanał Berezyński, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 148.