Bereźnica (obwód rówieński)
W dzisiejszym świecie Bereźnica (obwód rówieński) to temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na codzienne życie ludzi, znaczenie historyczne czy wpływ na różne aspekty kulturowe, Bereźnica (obwód rówieński) pozostaje aktualnym tematem, który przyciąga uwagę milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów i wymiarów Bereźnica (obwód rówieński), analizując jego znaczenie, ewolucję i konsekwencje w różnych obszarach.
| |||||
| |||||
| Państwo | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Obwód | |||||
| Rejon | |||||
| Powierzchnia |
1,50 km² | ||||
| Wysokość |
158 m n.p.m. | ||||
| Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
| Nr kierunkowy |
+380 3658 | ||||
| Kod pocztowy |
34164 | ||||
Położenie na mapie obwodu rówieńskiego  | |||||
Położenie na mapie Ukrainy  | |||||
 51°26′24″N 26°28′12″E/51,440000 26,470000
| |||||
.svg)
.svg)
Bereźnica (ukr. Бережниця; także Bereżnica), wieś (dawniej miasto) na Ukrainie, nad Horyniem, na Polesiu, w obwodzie rówieńskim, w rejonie dąbrowickim. Liczy ok. 650 osób.
Prywatne miasto szlacheckie, położone w województwie wołyńskim, w 1739 roku należało do klucza Stepań Lubomirskich[1].
W I Rzeczypospolitej należała do dóbr książąt Ostrogskich, Zasławskich a na końcu Czackich. Od 1831 roku własność rządowa[2].
Do 1926 miasto, a następnie wieś w Polsce, w województwie poleskim/województwie wołyńskim, w powiecie sarneńskim. Miejscowość była siedzibą wiejskiej gminy Bereźnica. Zamieszkiwana wówczas głównie przez Żydów (1372 osób w 1921 roku)[3], oprócz tego przez Ukraińców i kilkanaście rodzin polskich[4].
Po wkroczeniu Niemców w 1941 roku miejscowi Ukraińcy urządzili pogrom, podczas którego wielu Żydów zostało rannych i obrabowanych[5].
Podczas okupacji niemieckiej utworzono w Bereźnicy getto, zlikwidowane w sierpniu 1942 roku. Około 1 tys. Żydów wywieziono do Sarn i tam rozstrzelano[3].
W 1943 roku pod wpływem terroru UPA (zabito kilka osób) Polacy z Bereźnicy wyjechali do Sarn i innych miast. Upowcy spalili kościół pw. św. Rafała Archanioła, w którym znajdował się słynący łaskami obraz Matki Bożej. Los obrazu jest nieznany[2][4].
W 1954 roku wojsko radzieckie wysadziło pozostałości kościoła; materiał budowlany użyto do budowy kilku budynków w Sarnach[2].
Przypisy
- ↑ Adam Homecki, Rozwój terytorialny latyfundium Lubomirskich (starszej gałęzi rodu) w latach 1581-1754, w: Studia Historyczne, rok XV, zeszyt 3 (58), 1972, s. 438.
- ↑ a b c Grzegorz Rąkowski, Wołyń
- ↑ a b Холокост на территории СССР: Энциклопедия, Moskwa 2009, ISBN 978-5-8243-1296-6 s.80
- ↑ a b Władysław Siemaszko, Ewa Siemaszko, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939–1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 752, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885.
- ↑ Encyclopedia of Camps and Ghettos 2012 ↓, s. 1334.
Bibliografia
- Martin Dean, Mel Hecker: Encyclopedia of Camps and Ghettos, 1933–1945. T. II: Ghettos in German-Occupied Eastern Europe. Cz. B. Bloomington and Indianapolis: United States Holocaust Memorial Museum and Indiana University Press, 2012. ISBN 978-0-253-00202-0. (ang.).
- Bereźnica, mko, pow. rówieński, nad Horyniem, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. I: Aa – Dereneczna, Warszawa 1880, s. 149.
- Bereźnica (2), nad Horyniem, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 108.