Barski akvadukt

W dzisiejszym świecie Barski akvadukt to temat budzący duże zainteresowanie i debatę wśród specjalistów i ogółu społeczeństwa. Od początków po dzisiejszą ewolucję Barski akvadukt przykuwał uwagę milionów ludzi na całym świecie. Artykuł ten, wykorzystując różne perspektywy i podejścia, ma na celu zbadanie i przeanalizowanie różnych aspektów Barski akvadukt, oferując wszechstronną wizję, która pozwala nam zrozumieć jego znaczenie i wpływ na społeczeństwo. Od najważniejszych aspektów po możliwe wyzwania i przyszłe implikacje, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompletnej i wzbogacającej wizji Barski akvadukt.

Barski akvadukt
Барски аквадукт
Ilustracja
Zdjęcie z 2007 roku
Państwo

 Czarnogóra

Miejscowość

Stari Bar

Typ budynku

akwedukt

Inwestor

Zejnel-beg Averić

Położenie na mapie Czarnogóry
Mapa konturowa Czarnogóry, na dole nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Barski akvadukt”
Ziemia42°05′39″N 19°08′10″E/42,094167 19,136111
Multimedia w Wikimedia Commons

Barski akvadukt (cyr. Барски аквадукт) – kamienny akwedukt pochodzący z XV–XVII wieku. Znajduje się w Starim Barze, mieście zniszczonym podczas trzęsienia ziemi w 1979 roku.

Historia

Zgodnie z obowiązkiem jałmużny muzułmanie mieszkający na terenie Czarnogóry składali często darowiznę nazywaną wakf[1], którą przeznaczano na budowę obiektów religijnych lub mających służyć całej społeczności. Fundatorem akweduktu był pochodzący z Prisztiny kupiec Zejnel-beg Averić, który po przeprowadzeniu się do Baru utworzył fundację na rzecz budowy i utrzymania akweduktu. Na ten cel przeznaczył środki finansowe oraz gaj oliwny. W 1905 roku fundacja posiadała 4743 fioriny i 926 drzewek oliwnych[2]. Akwedukt doprowadzał wodę do miasta ze strumienia w górach Rumija. Aby było to możliwe poprowadzono budowlę o długości 3 km, składającą się z 17 łuków mających różną szerokość. Woda płynęła w ceramicznych rurach o średnicy 12 cm i długości 30 cm[3]. Na początku XIX wieku wodę z akweduktu doprowadzono również do istniejącej w mieście twierdzy[4]. W 1905 roku rury zostały wymienione na żelazne[2]. Akwedukt działał do 1979 roku, kiedy to został uszkodzony w wyniku trzęsienia ziemi[5] i kilka przęseł zawaliło się[6]. W latach 80. XX wieku został zrekonstruowany[7]. W mieście pozostały liczne studnie i fontanny, jednak spora część z nich w 2012 roku była zaniedbana i niszczała[4].

Jest to jeden z trzech największych i najlepiej zachowanych akweduktów w rejonie byłej Jugosławii. Pozostałe dwa znajdują się w Skopju, w Macedonii Północnej i w Splicie, w Chorwacji[8].

Przypisy

  1. ↑ Robert Kurek, Muzułmańskie ubezpieczenia na życie , s 142-143 .
  2. ↑ a b Vakufi i dobročinstvo dijaspore (bośn.).
  3. ↑ Akvadukt u Baru , Vaš lični vodič i pomoćnik kroz Crnu Goru. Sva Crna Gora na jednoj karti, na jednom sajtu, u jednoj aplikaciji (serb.).
  4. ↑ a b Mirsad Kurgaš, Ambijentalne cjeline u barskom kraju , Broj 19 – Number 19 (bośn.).
  5. ↑ Pitanja , seismo.co.me .
  6. ↑ MONTE NEGRO EART HQUAKE. The Conservation of the Historic Monument sand Art Treasures Unesco, UNESCO, 1984, s 23 .
  7. ↑ Research – The old town of Bar , Stari grad Bar (ang.).
  8. ↑ Nadležni ne daju pet para za akvadukt iz 16. vijeka , Vijesti.me, 29 sierpnia 2018 (ang.).