W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Barcino (gmina), badając jego pochodzenie, dzisiejsze znaczenie i wpływ na różne obszary społeczeństwa. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różne aspekty Barcino (gmina), od jego wpływu na kulturę popularną po zastosowanie w nauce i technologii. Zanurzymy się w jego historię, przeanalizujemy jej implikacje w teraźniejszości i dostrzeżemy możliwe perspektywy na przyszłość, jakie oferuje. Barcino (gmina) to temat, który budzi zainteresowanie zarówno ekspertów, jak i fanów, dlatego w tym artykule staramy się zagłębić w jego złożoność, różnorodność i znaczenie dla lepszego zrozumienia otaczającego nas świata.
gmina wiejska | |||
1945-1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo |
1945–46: gdańskie[1] | ||
Powiat | |||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Położenie na mapie Polski w latach 1951–1975 ![]() | |||
![]() |
Barcino – dawna gmina wiejska istniejąca w latach 1945–1954[2] w woj. gdańskim, szczecińskim i koszalińskim (dzisiejsze woj. pomorskie). Siedzibą władz gminy było Barcino.
Gmina Barcino powstała po II wojnie światowej (1945) na terenie tzw. Ziem Odzyskanych (tzw. III okręg administracyjny – Pomorze Zachodnie). 25 września 1945 gmina – jako jednostka administracyjna powiatu miasteckiego – została powierzona administracji wojewody gdańskiego[3], po czym z dniem 28 czerwca 1946 została przyłączona do woj. szczecińskiego[4][5]. 6 lipca 1950 gmina wraz z całym powiatem miasteckim weszła w skład nowo utworzonego woj. koszalińskiego[6].
Według stanu z 1 lipca 1952 gmina składała się z 9 gromad: Barcino, Barwino, Bronowo, Gumieniec, Korzybie, Miszewo, Objezierze, Obłęże i Żelice[7]. Gmina została zniesiona 29 września 1954 wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[8]. Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 wraz z kolejną reformą reaktywującą gminy[9].
Nie mylić z gminą Warcino (ten sam powiat i okres funkcjonowania).