Bank ludowy

W dzisiejszym świecie Bank ludowy stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiej gamy ludzi i społeczności. Wpływ Bank ludowy można dostrzec w różnych aspektach życia codziennego, od sposobu, w jaki ludzie odnoszą się do siebie, po decyzje, które podejmują w życiu zawodowym. W tym artykule szczegółowo i dogłębnie zbadano znaczenie Bank ludowy w obecnym kontekście, analizując jego implikacje i konsekwencje w różnych obszarach. Ponadto badane są różne perspektywy i podejścia, które istnieją w odniesieniu do Bank ludowy, w celu zapewnienia pełnej i wzbogacającej wizji tego bardzo istotnego tematu.

Bank ludowy (niem. Volksbank) – instytucja finansowa o charakterze spółdzielni oszczędnościowo-pożyczkowej.

Historia

Pomysłodawcą banków ludowych był Hermann Schulze-Delitzsch.

Banki ludowe zakładane przez Polaków w zaborze pruskim i w Niemczech

Banki ludowe zakładane były także (od 1861; w 1913 funkcjonowały już 204 banki z 125 tysiącami członków[1]) na ziemiach polskich pod zaborem pruskim – w Wielkopolsce. Tam odegrały ważną rolę w oporze przeciwko germanizacji. W okresie międzywojennym na terenie Niemiec funkcjonowało 21 polskich spółdzielni kredytowych utworzonych na zasadach spółdzielczych, których centralną instytucją był Bank Słowiański[2]. Zapewniały one niezależność polskim spółdzielniom rolniczym znajdującym się w granicach Niemiec.

Śląski Bank Ludowy w Czeskim Cieszynie w 1938 roku, na pierwszym planie widoczny polski czołg 7TP

Inne

Przypisy

  1. ↑ banki ludowe, Encyklopedia PWN , Wydawnictwo Naukowe PWN .
  2. ↑ Edmund Osmańczyk: Wisła i Kraków to Rodło. Nasza Księgarnia, Warszawa 1985, ISBN 83-10-08675-X.
  3. ↑ Ryszard Hajduk, Stefan Popiołek: Encyklopedia, która się nie ukazała. Wyd. Śląsk, Katowice 1970.
  4. ↑ Helena Lehr, Edmund Osmańczyk „Polacy spod znaku Rodła”, MON, Warszawa 1972.