Augusto Barbera

Dziś wkroczymy w fascynujący świat Augusto Barbera. Temat ten jest dziś bardzo aktualny, ponieważ wpływa na różne aspekty codziennego życia. Augusto Barbera to temat, który wzbudził duże zainteresowanie społeczeństwa ze względu na jego wpływ na gospodarkę, politykę, technologię i kulturę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Augusto Barbera, analizując jego ewolucję w czasie i jego wpływ w różnych obszarach. Dodatkowo przyjrzymy się obecnym trendom związanym z Augusto Barbera i jego prognozą na przyszłość. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży przez Augusto Barbera, podczas której odkryjemy jego znaczenie i wpływ na współczesny świat.

Augusto Antonio Barbera
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

25 czerwca 1938
Aidone

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik, nauczyciel akademicki

Multimedia w Wikimedia Commons

Augusto Antonio Barbera (ur. 25 czerwca 1938 w Aidone[1]) – włoski polityk, prawnik i nauczyciel akademicki, parlamentarzysta, w 1993 minister, sędzia Sądu Konstytucyjnego.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik, został następnie nauczycielem akademickim. Od 1967 do 1969 pracował w Niemczech na uczelniach w Karlsruhe i Heidelbergu. Wykładał następnie prawo konstytucyjne na uniwersytetach w Katanii (do 1970) i Ferrarze (do 1977), następnie pracował w instytucie prawa publicznego na wydziale nauk politycznych Uniwersytetu Bolońskiego (do 1994)[2]. Pozostał na ostatniej z tych uczelni, uzyskując w 2014 status profesora emerytowanego[3]. Był redaktorem periodyku naukowego „Quaderni costituzionali”, publikował prace naukowe z zakresu prawa publicznego i prawa konstytucyjnego[3]. Członek korespondent instytucji naukowej Accademia delle scienze dell'Istituto di Bologna[2].

Należał do Włoskiej Partii Komunistycznej, po jej rozwiązaniu na początku lat 90. dołączył do Demokratycznej Partii Lewicy. W latach 1976–1994 sprawował mandat posła do Izby Deputowanych VII, VIII, IX, X i XI kadencji[1]. Pod koniec kwietnia 1993 został ministrem bez teki ds. kontaktów z parlamentem w rządzie Carla Azeglia Ciampiego[1]. Był jednym z trzech przedstawicieli postkomunistów w tym gabinecie – pierwszym powojennym rządzie z reprezentacją tego środowiska[4]. Koalicja rozpadła się jednak wkrótce po nominacji, a Augusto Barbera zakończył urzędowanie po niespełna tygodniu[1].

Był wiceprzewodniczącym CPGA, organu samorządu sędziów administracyjnych (2001–2005), w 2013 premier Enrico Letta powołał go do komisji ds. reformy konstytucyjnej[2]. W grudniu 2015 z rekomendacji Partii Demokratycznej został wybrany przez parlament w skład Sądu Konstytucyjnego[5].

Odznaczony Orderem Zasługi Republiki Włoskiej I klasy (2017)[6].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Augusto Barbera. camera.it. . (wł.).
  2. ↑ a b c Discurso di benvenuto del Presidente dott. Allesandro Criscuolo ai Giudici constituzionali Franco Modugno, Augusto Barbera, Giulio Prosperetti. cortecostituzionale.it, 12 stycznia 2016. . (wł.).
  3. ↑ a b Il professor Augusto Barbera alla Consulta: eletto giudice costituzionale. magazine.unibo.it, 18 grudnia 2015. . (wł.).
  4. ↑ Ex-Communists join Italy's reform government: The non-political Prime Minister puts together a mould-breaking cabinet. independent.co.uk, 28 kwietnia 1993. . (ang.).
  5. ↑ Il Parlamento ha eletto i giudici della Corte costituzionale. ilpost.it, 16 grudnia 2015. . (wł.).
  6. ↑ Cavaliere di Gran Croce Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 31 maja 2017. . (wł.).
Rząd Carla Azeglia Ciampiego (1993–1994)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu