Attilio Ariosti

W tym artykule dogłębnie zgłębimy temat Attilio Ariosti, analizując jego znaczenie w obecnym kontekście i jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Attilio Ariosti odgrywał kluczową rolę w życiu ludzi, ich ewolucji i rozwoju. Od swoich początków do chwili obecnej Attilio Ariosti był przedmiotem debaty, badań i zainteresowań ekspertów i fanów. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty związane z Attilio Ariosti, badając jego wpływ na kulturę, ekonomię, politykę i inne obszary życia codziennego.

Attilio Ariosti
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

5 listopada 1666
Bolonia

Pochodzenie

włoskie

Data i miejsce śmierci

ok. 1729
Londyn

Gatunki

muzyka poważna, muzyka barokowa

Zawód

kompozytor

Multimedia w Wikimedia Commons

Attilio Ariosti (ur. 5 listopada 1666 w Bolonii, zm. ok. 1729 w Londynie) – kompozytor włoski. Komponował głównie opery, a także oratoria i muzykę instrumentalną. Nieznana jest data śmierci kompozytora. Według różnych źródeł było to w 1729, 1730 lub 1740.

Życiorys

Ariosti pobierał lekcje gry na organach i skrzypcach. W roku 1689 minoryci przyjęli go do swego zakonu, W roku 1692 uzyskał pierwszy stopień zakonny (diakon) i został organistą w kościele S. Maria dei Servi (Bolonia). Poprzez komponowanie oratorów miał pierwszy kontakt z muzyka sceniczną.

Jego pierwsza opera została wystawiona w roku 1697 (Wenecja). Od 1697 do 1703 był kompozytorem dworskim (Berlin), gdzie powstały dalsze opery. Między 1703 a 1709 służył cesarzowi Józefowi I Habsburgowi, który zanim został cesarzem był generalnym agentem Austrii we Włoszech.

Po roku 1715 przeszły sukcesy wystawień jego oper w Paryżu i Londynie, gdzie w końcu przyćmił go Georg Friedrich Händel. W roku 1719 pracował z Händlem nad nowym rodzajem kantat dla Royal Academy of Music (Londyn). Ariosti przybliżył londyńskim kompozytorom nowy instrument – violę d’amore.

Ostatnie lata życia spędził w Bolonii.

Attilio Ariosti

Dzieła

Ariosti napisał około 25 oper w stylu, w jakim komponowali Jean-Baptiste Lully i Alessandro Scarlatti.

  • Balet
    • La Festa del Hymeneo, libretto - Ortensio Mauro (Berlin 1700)
  • Muzyka instrumentalna
    • Divertimenti da Camera für Violine und Violincello (wydane w Bolonii w 1695)
    • 57 parti per Viola d'amore, pod tytułem Receuil de pièces pour la Viole d'Amour znane dzięki odpisowi, jaki sporządził szwedzki kompozytor barokowy Johan Helmich Roman, który przebywał w Londynie od 1716 do 1721. Odpis znajduje się W Szwedzkiej Bibliotece Królewskiej (Sztokholm).

Linki zewnętrzne