W tym artykule porozmawiamy o Ashia Hansen, temacie, który w ostatnich latach przykuł uwagę wielu osób. Ashia Hansen to temat o ogromnym znaczeniu w dzisiejszym świecie, a jego implikacje obejmują szeroki zakres sektorów i dyscyplin. Dlatego ważne jest, aby zrozumieć, czym jest Ashia Hansen, jak ewoluował na przestrzeni czasu i jaki ma wpływ na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Ashia Hansen, od jego historii po praktyczne zastosowania, aby zapewnić kompleksową wizję tego tematu, który stał się fundamentalną częścią naszej rzeczywistości.
Data i miejsce urodzenia |
5 grudnia 1971 | ||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||
Informacje klubowe | |||||||||||||||||||||||||||||||
Klub |
Essex Ladies Athletic Club | ||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||
Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||
Ashia Hansen (ur. 5 grudnia 1971 w Evansville) – reprezentująca Wielką Brytanię lekkoatletka, trójskoczkini.
Urodziła się w Stanach Zjednoczonych i została adoptowana przez Angielkę oraz jej męża z Ghany. Do 6 roku życia mieszkała w rodzicami w Afryce, a następnie zamieszkali w Londynie. Dwa razy – w 1996 oraz 2000 – startowała w igrzyskach olimpijskich. W 1998 roku została halową mistrzynią Europy, a rok później zdobyła złoty medal podczas halowych mistrzostw świata (osiągnięcie to powtórzyła 4 lata później). Złota medalistka mistrzostw Europy w Monachium (2002). Mistrzyni igrzysk Wspólnoty Narodów z 1998 oraz 2002 roku. 28 lutego 1998 rezultatem 15,16 ustanowiła halowy rekord świata. Dziewięciokrotna rekordzistka Wielkiej Brytanii w trójskoku na stadionie (od 14,09 w 1994 do 15,15 w 1997)[1]. Hansen doznała poważnej kontuzji kolana podczas zawodów superligi pucharu Europy w Bydgoszczy (2004). Przeszła kilka operacji jednak powróciła do sportu. Ostatecznie po niezakwalifikowaniu się do reprezentacji Wielkiej Brytanii na mistrzostwa Europy w 2006 roku postanowiła zakończyć karierę. Rekord życiowy: stadion – 15,15 (13 września 1997, Fukuoka); hala – 15,16 (28 lutego 1998, Walencja) 3. wynik w historii światowej lekkoatletyki. Oba te rezultaty są aktualnymi rekordami Wielkiej Brytanii. Odznaczona Orderem Imperium Brytyjskiego V klasy (MBE).