Aron ha-kodesz
W ramach Aron ha-kodesz znajdujemy dziś temat o dużym znaczeniu i zainteresowaniu. Temat ten wywołał debaty, dyskusje i refleksje w różnych obszarach, od polityki po naukę, w tym kulturę i społeczeństwo w ogóle. Jest to temat, który zachęca nas do refleksji nad podstawowymi aspektami życia, do kwestionowania naszych przekonań i poszukiwania odpowiedzi na pytania, które towarzyszyły nam na przestrzeni dziejów. W tym artykule postaramy się zagłębić w Aron ha-kodesz, badając jego różne aspekty, analizując jego implikacje i oferując krytyczne i analityczne spojrzenie na temat, który dotyczy nas wszystkich.
Aron ha-kodesz (hebr. ארון הקודש „święta arka”) – w synagodze szafa ołtarzowa w postaci ozdobnej drewnianej skrzynki służąca do przechowywania zwojów Tory, czyli rodału. Jeden z najważniejszych elementów wyposażenia głównej sali modlitwy, stojący na osi ściany skierowanej w stronę Jerozolimy, w Europie na ścianie wschodniej. Kształt, oprawa szafy i ornamenty aron ha-kodeszy zależne były od epoki i kraju, w którym zostały wykonane. W Polsce bywały one jedno-, dwu- lub trzykondygnacjowe, murowane lub drewniane.
Aron ha-kodesz przysłonięty jest zasłoną zwaną parochet, zdejmowaną podczas modlitw. Nawiązuje on do bram prowadzących do sanktuarium Świątyni Jerozolimskiej. Parochet składa się z centralnego kawałka materiału zwanego lustrem oraz dwóch pasów z innej tkaniny po bokach, które symbolizują kolumny w Świątyni. W dziewiątym dniu miesiąca aw, będącym pamiątką zburzenia Jerozolimy, zawiesza się czarny parochet, natomiast w Rosz ha-Szana i Jom Kipur – biały. Z kolei na parochecie zawiesza się kaporet – pas tkaniny symbolizujący wieko Arki Przymierza.
Bibliografia
- Magdalena Sieramska: aron (ha-)kodesz. Żydowski Instytut Historyczny . jhi.pl. . .