Armand Guidolin
W dzisiejszym świecie Armand Guidolin zyskał niespotykane dotąd znaczenie. Niezależnie od tego, czy chodzi o naukę, kulturę, rozrywkę czy politykę, Armand Guidolin stał się podstawowym tematem dyskusji i analiz. Jego wpływ przekroczył granice i wywołał wielką debatę we współczesnym społeczeństwie. Aby zrozumieć jego znaczenie i implikacje, konieczne jest przeprowadzenie głębokich i szczegółowych badań, które pozwolą nam zagłębić się we wszystkie jego wymiary. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Armand Guidolin, od jego pochodzenia po wpływ na dzisiejszy świat, w celu rzucenia światła na ten temat, który jest dziś tak istotny.
| Data i miejsce urodzenia | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |||||||||||
| Obywatelstwo | |||||||||||
| Wzrost |
173 cm | ||||||||||
| Pozycja |
lewoskrzydłowy | ||||||||||
| Uchwyt |
lewy | ||||||||||
| Kariera seniorska | |||||||||||
| |||||||||||
Armand Guidolin (ur. 9 grudnia 1925 w Thorold, zm. 24 listopada 2008 w Barrie) – kanadyjski hokeista, najmłodszy debiutant w historii ligi NHL.
Miał pseudonim "Bep", gdyż jego matka, która mówiła po włosku i bardzo słabo po angielsku, zamiast baby (po ang. dziecko) mówiła beppy. Skrócono tę formę i zostało "Bep".
Kariera klubowa
W okresie juniorskim Guidolin występował w lidze OHA w klubie Oshawa Generals. 12 listopada 1942, gdy miał 16 lat i 11 miesięcy, zadebiutował w NHL w barwach Boston Bruins w meczu przeciwko Toronto Maple Leafs (1:3). Jego debiut w NHL był możliwy dzięki II wojnie światowej, gdyż wielu starszych hokeistów Bostonu dostało powołanie do wojska.
W NHL grał także w Detroit Red Wings i Chicago Blackhawks do 1952 roku. Przez następne 9 lat grał w niższych ligach, po czym skończył karierę.
Kariera trenerska
Guidolin trenował Belleville McFarlands z którymi zdobył Allan Cup w 1958 i Mistrzostwo Świata w 1959[1]. W 1965 został trenerem Oshawa Generals. Ten klub doprowadził do finału Memorial Cup, gdzie przegrał z Edmonton Oil Kings. Następnie Guidolin trenował London Knights w OHL, Boston Bruins i Kansas City Scouts w NHL, Edmonton Oilers w WHA oraz Boston Braves i Philadelphia Firebirds w AHL.
Przypisy
- ↑ Belleville McFarlands reprezentowało Kanadę na mistrzostwach świata w 1958 roku