Dzisiaj Apocalyptica jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu ludzi na całym świecie. Od czasów starożytnych Apocalyptica był przedmiotem badań, debat i refleksji, a jego wpływ obejmuje różne aspekty życia codziennego. Obecnie znaczenie Apocalyptica zostało zwiększone przez rozwój nowych technologii, które otworzyły nowe perspektywy analizy i zrozumienia tego tematu. W tym artykule zbadamy różne aspekty Apocalyptica, od jego powstania po dzisiejsze znaczenie, poprzez jego implikacje w różnych obszarach życia społecznego, kulturalnego, gospodarczego i politycznego.
![]() Apocalyptica podczas koncertu na festiwalu 70000 Tons of Metal 23 stycznia 2015 roku | |
Rok założenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Gatunek | |
Wydawnictwo |
Sony Music Entertainment, Sony BMG Music Entertainment, Mercury Records, Universal Music Group, Better Noise Records |
Powiązania | |
Strona internetowa |
Apocalyptica – fiński zespół muzyczny wykonujący szeroko pojętą muzykę heavymetalową z elementami muzyki klasycznej, w tym symfonicznej[3][4]. Powstał w 1993 roku w Helsinkach jako kwartet wiolonczelowy. Debiut formacji Plays Metallica by Four Cellos wydany w 1996 roku zawierający wyłącznie interpretacje utworów z repertuaru Metalliki cieszył się znaczną popularnością na świecie, sprzedając się w nakładzie ponad miliona egzemplarzy[5].
Od 2003 roku zespół tworzą trzej wiolonczeliści – absolwenci Akademii Sibeliusa: Eicca Toppinen, Paavo Lötjönen i Perttu Kivilaakso oraz perkusista Mikko Sirén. Od 2014 roku Apocalyptica współpracuje z byłym wokalistą formacji Scars on Broadway – Frankym Perezem, który pełni funkcję muzyka sesyjnego i koncertowego. Członkowie zespołu jako Apocalyptica wystąpili gościnnie na ponad dziesięciu albumach m.in. takich wykonawców jak: The Rasmus, HIM, Sepultura czy Amon Amarth.
Apocalyptica została założona w 1993 roku w Helsinkach przez czterech wiolonczelistów: Eiccę Toppinena, Paava Lötjönena, Antera Manninena i Maxa Lilję[6]. Wszyscy muzycy byli wówczas studentami Akademii Sibeliusa[6]. 3 października 1996 roku ukazał się debiutancki album formacji zatytułowany Plays Metallica by Four Cellos. Wydawnictwo zawierające wyłącznie interpretacje utworów z repertuaru Metalliki cieszyło się znaczną popularnością w ojczyźnie kwartetu gdzie dotarło do 7. miejsca tamtejszej listy sprzedaży[7]. Album Plays Metallica by Four Cellos uzyskał ponadto status złotej płyty w Polsce oraz platynowej płyty w Finlandii[8][9].
Druga płyta zespołu pt. Inquisition Symphony została wydana 22 września 1998 roku[6]. Płyta dotarła do 10. miejsca fińskiej listy sprzedaży[7]. Wszystkie utwory na płycie zaaranżował Eicca Toppinen, poza „One”, który przygotował Max Lilja. Nagrania wyprodukowali Otto Donner i Hiili Hiilesmaa. Album nagrał i zmiksował Juha Heininen z Millbrook Studio. Na albumie Inquisition Symphony po raz pierwszy ukazały się autorskie kompozycje zespołu. Pozostałe utwory to interpretacje utworów grup Faith No More, Sepultura, Pantera i Metallica. W 1999 roku Manninen opuścił zespół, a zastąpił go Perttu Kivilaakso. 28 kwietnia 2000 roku ukazał się trzeci album studyjny grupy pt. Cult[6]. 30 lipca 2010 roku ukazało się pierwsze wydawnictwo DVD formacji zatytułowane Live[10].
Na początku 2002 roku z zespołu odszedł Max Lilja z powodu nieporozumień z pozostałymi muzykami[11]. Obowiązki czwartego wiolonczelisty objął ponownie Antero Manninen, który dołączył do grupy jako muzyk sesyjny. W międzyczasie zespół podpisał kontrakt ze stacją telewizyjną Fox Sports Net zezwalający na wykorzystanie kompozycji „Hall of the Mountain King” w spotach reklamowych promujących NASCAR w Stanach Zjednoczonych[12]. 21 września w Japonii ukazała się pierwsza w dorobku zespołu kompilacja zatytułowana Best of Apocalyptica. 19 maja 2003 roku został wydany singel „Faraway Vol.2” promujący nową płytę formacji[13]. Czwarty album studyjny grupy zatytułowany Reflections został wydany 2 października. Gościnnie w nagraniach wziął udział perkusista grupy Slayer – Dave Lombardo, który zagrał w pięciu utworach. W pozostałych kompozycjach na perkusji zagrał fiński muzyk sesyjny Sami Kuoppamäki. 6 października został wydany kolejny singel formacji pt. „Seemann”[14]. Kompozycja będąca interpretacją utworu z repertuaru Rammstein została nagrana z gościnnym udziałem niemieckiej wokalistki Niny Hagen[14]. Cieszący się popularnością singel dotarł m.in. do 13. miejsca niemieckiej listy przebojów. Wykonanie skomplementował również członek Rammstein – klawiszowiec Christian „Flake” Lorenz, który określił utwór jako nagrodę cenniejszą od Grammy czy Echo[15]. Również w 2003 roku jako muzyk sesyjny do grupy dołączył perkusista Mikko Sirén.
Latem 2004 roku dzięki Harmageddon Publishing po raz pierwszy ukazały się transkrypcje nutowe kompozycji Apocalyptiki[16]. 29 listopada ukazał się singel pt. „Bittersweet” zwiastujący piąty album grupy. Gościnie w utworze zaśpiewali:Lauri Ylönen z grupy The Rasmus oraz lider zespołu HIM – Ville Valo[17]. 24 stycznia 2005 roku został wydany piąty album studyjny formacji pt. Apocalyptica[18]. Płyta dotarła do 2. miejsca fińskiej listy sprzedaży oraz uzyskała status złotej płyty, sprzedając się w nakładzie 15 000 egzemplarzy[7][9].
14 lutego 2005 roku został wydany drugi singel pt. „Wie Weit”, natomiast 23 lutego została wydana anglojęzyczna wersja singla pt. „How Far”[19]. W obu kompozycjach opartych na instrumentalnym „Quutamo” zaśpiewała Marta Jandová wokalista Die Happy[19]. Na singlach ukazała się również francuskojęzyczna wersja utworu pt. „En Vie”, którą wykonała Emmanuelle Monet. Również w lutym zespół odbył europejską trasę koncertową, poprzedzając Rammstein[20]. Z kolei w marcu zespół zagrał po raz pierwszy w historii szereg koncertów w Stanach Zjednoczonych[21]. 11 kwietnia 2005 roku ukazał się trzeci i ostatni singel promujący płytę zatytułowany „Life Burns!”[22]. Do utworu został zrealizowany również teledysk[22]. W sierpniu zespół wystąpił podczas ceremonii otwarcia Mistrzostw Świata w Lekkoatletyce w Helsinkach[23]. We wrześniu Apocalyptica ponownie wystąpiła w USA, gdzie odwiedziła m.in. Los Angeles, San Francisco i Chicago[24]. Tego samego roku Sirén został oficjalnym członkiem formacji.
22 stycznia 2006 roku zespół wystąpił podczas otwarcia międzynarodowych targów MIDEM w Palais des Festivals w Cannes[25]. Z kolei 13 marca niemiecka stacja telewizyjna ZDF wyemitowała film Die Mandantin w reżyserii Marcusa O. Rosenmüllera zawierający ścieżkę dźwiękową składającą się w całości z kompozycji zespołu[26]. 12 maja grupa zagrała ośmiominutowy medley podczas Konkursu Piosenki Eurowizji[27]. 26 maja została wydana dwupłytowa kompilacja nagrań formacji zatytułowana Amplified – A Decade of Reinventing the Cello[28]. Wydawnictwo poprzedził wydany 19 maja singel „Repressed”, w którym gościnnie wystąpili Max Cavalera z zespołu Soulfly oraz Matt Tuck z Bullet for My Valentine[29]. We wrześniu 2007 roku ukazał się szósty album zespołu zatytułowany Worlds Collide[30]. Płytę poprzedził singel „I’m Not Jesus”, który ukazał się 14 września 2007 roku[31]. Gościnnie w utworze zaśpiewał Corey Taylor członek formacji Slipknot. Do kompozycji zrealizowany został zrealizowany również teledysk, który wyreżyserował Tony Petrossian[31].
17 października 2007 roku ukazał się drugi singel promujący płytę „S.O.S. (Anything But Love)”, w którym zaśpiewała Cristina Scabbia członkini włoskiej formacji Lacuna Coil[32]. 8 marca 2008 roku muzycy wystąpili podczas gali Emma-gaala w Kulttuuritalo w Helsinkach. Grupie towarzyszyła popowa piosenkarka Hanna Pakarinen z Apocalyptiką wykonała kompozycję „S.O.S. (Anything But Love)”[33]. 15 czerwca Apocalyptica dała koncert w ramach Download Festival, podczas prezentacji utworu „S.O.S. (Anything But Love)” do grupy dołączyła wokalistka Cristina Scabbia, która w oryginale wykonała utwór na albumie Worlds Collide[34]. 16 czerwca zespół otrzymał nagrodę Metal Hammer Golden Gods w kategorii Breakthough Artist[35][36]. Ceremonia wręczenia nagród odbyła się w Indigo O2 w Londynie[36]. 27 lipca z okazji obchodów rocznicy powstania warszawskiego zespół wystąpił w Warszawie, w Muzeum Powstania Warszawskiego[37]. Natomiast 9 sierpnia w Dallas w USA muzycy wzięli udział w Ozzfest, poprzedzając m.in. występy Metalliki, Ozzy’ego Osbourne’a oraz Cavalera Conspiracy[38].
Natomiast 11 grudnia tego samego roku został wydany trzeci i ostatni singel z płyty „I Don’t Care” z gościnnym udziałem Adama Gontiera z grupy Three Days Grace. Do piosenki został zrealizowany również teledysk[39]. Cieszący się, prawdopodobnie największą popularnością w USA i Kanadzie utwór został później wykorzystany w 16. odcinku 8. serii amerykańskiego serialu telewizyjnego Tajemnice Smallville[40]. W marcu 2009 została przekazana oficjalna informacja o stałym odejściu Antero Manninena z zespołu. 16 kwietnia zespół wystąpił w warszawskim klubie Stodoła[41]. Ostatni koncert z udziałem Manninena odbył się 20 kwietnia w Pradze w Czechach. W maju grupa wystosowała oświadczenie, w którym potępiła wykorzystanie przez czeską republikańską partię Národní Strana kompozycji „Path” pochodzącej z płyty Cult[42]. Ugrupowanie użyło muzyki zespołu w spocie reklamowym[42]. Prawni właściciele utworu Universal Music Publishing oraz Universal Music Group zapowiedziały dochodzenie swych praw na drodze sądowej[42]. W lipcu Apocalyptica była główną gwiazdą pierwszego dnia Knock Out Festival w Krakowie[43].
8 czerwca 2010 roku ukazał się singel „End of Me” zapowiadający siódmy album formacji[44]. Do kompozycji został zrealizowany również teledysk. W sierpniu została wydana płyta 7th Symphony[45][46]. Nagrania zostały zarejestrowane w dwóch studiach: Sonic Pump Studios w Helsinkach i JHOC Studios w Kalifornii w Stanach Zjednoczonych. Podczas sesji Apocalyptica współpracowała z dwoma producentami muzycznymi Joe Barresim i Howardem Bensonem[47]. Gościnnie w nagraniach wzięli udział były perkusista formacji Slayer – Dave Lombardo, wokalistka Lacey Mosley z zespołu Flyleaf, wokalista i gitarzysta Gavin Rossdale lider grupy Bush, Joe Duplantier z zespołu Gojira oraz wokalista grupy Shinedown – Brent Smith[48][49]. Pod koniec miesiąca został opublikowany drugi obraz promujący płytę do utworu „Sacra”[47]. 24 lutego 2011 roku zespół ponownie wystąpił w Krakowie, tym razem w teatrze „Łaźnia Nowa”[50]. 25 stycznia 2020 roku wystąpili w Hali Torwar w Warszawie, w trakcie wspólnej trasy koncertowej ze szwedzkim zespołem Sabaton.
Obecny skład zespołu
|
Muzycy koncertowi
Byli członkowie zespołu
|
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | Sprzedaż | Certyfikat | |||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
FIN [7] |
AUT [56] |
FRA [57] |
USA [58] |
CHE [59] |
NLD [60] |
POL [61] |
GER [62] |
JPN [63] |
UK [64] | ||||||||||
Plays Metallica by Four Cellos |
|
7 | – | – | – | – | – | – | – | – | – |
|
|||||||
Inquisition Symphony |
|
10 | – | – | – | – | – | – | 69 | – | – |
| |||||||
Cult |
|
15 | 58 | – | – | – | – | 38 | 24 | – | – |
| |||||||
Reflections |
|
8 | 26 | 131 | – | 43 | – | 28 | 15 | – | – |
| |||||||
Apocalyptica |
|
2 | 6 | 61 | – | 6 | 76 | 39 | 5 | – | – |
|
| ||||||
Worlds Collide |
|
8 | 13 | 45 | 59 | 10 | 90 | – | 10 | 118 | 111 |
|
| ||||||
7th Symphony |
|
2 | 6 | 34 | 31 | 5 | – | 5 | 6 | 135 | – |
|
| ||||||
Shadowmaker |
|
7 | 31 | 76 | 190 | 15 | – | – | 13 | 278 | – | ||||||||
Cell-0 |
|
||||||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||
---|---|---|---|---|---|
FIN [7] |
AUT [56] |
CHE [59] |
GER [62] | ||
Wagner Reloaded: Live in Leipzig (oraz The MDR Symphony Orchestra) |
|
40 | 70 | 88 | 36 |
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
FIN [7] |
AUT [56] |
CHE [59] |
GER [62] | ||||||||||||||||
Best of Apocalyptica |
|
– | – | – | – | ||||||||||||||
Amplified // A Decade of Reinventing the Cello |
|
16 | 19 | 23 | 24 | ||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
Tytuł | Dane dot. albumu |
---|---|
MAG: S.V.E.R. (Original Soundtrack From The Video Game) |
|
Tytuł | Rok | Pozycja na liście | Album | ||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
FIN [69] |
AUT [70] |
CHE [71] |
GER [72] |
SWE [73] |
USA [58] |
CAN [58] |
UK [64] | ||||||||||||
„Oh Holy Night” / „Little Drummer Boy”[74] | 1996 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||
„Harmageddon”[75] | 1998 | – | – | – | – | – | – | – | – | Inquisition Symphony | |||||||||
„Nothing Else Matters”[76] | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||
„Path”[77] | 2000 | – | – | – | – | – | – | – | – | Cult | |||||||||
„Path Vol. 1 & 2” (ft. Sandra Nasić)[78] | 2001 | 4 | 58 | – | – | – | – | – | – | ||||||||||
„Hope Vol.2” (ft. Matthias Sayer)[79] | 2002 | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||
„Faraway Vol.2” (ft. Linda Sundblad)[80] | 2003 | – | – | – | 43 | – | – | – | – | Reflections | |||||||||
„Seemann” (ft. Nina Hagen)[81] | 18 | 35 | 73 | 13 | – | – | – | – | Reflections Revised | ||||||||||
„Bittersweet” (ft. Lauri Ylönen, Ville Valo)[82] | 2004 | 1 | 11 | 8 | 6 | 53 | – | – | – | Apocalyptica | |||||||||
„Wie weit/How far” (ft. Marta Jandová)[83] | 2005 | – | 43 | 60 | 23 | – | – | – | – | ||||||||||
„Life Burns!” (ft. Lauri Ylönen)[84] | 17 | 61 | 80 | 31 | – | – | – | – | |||||||||||
„Repressed” (ft. Matt Tuck, Max Cavalera)[85] | 2006 | 19 | – | – | 74 | – | – | – | – | Amplified – A Decade of Reinventing the Cello | |||||||||
„I’m Not Jesus” (ft. Corey Taylor)[86] | 2007 | 15 | – | – | 55 | – | – | – | 147 | Worlds Collide | |||||||||
„S.O.S. (Anything But Love)” (ft. Cristina Scabbia)[87] | 2008 | – | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||
„I Don’t Care” (ft. Adam Gontier)[88] | 13 | – | – | – | – | 78 | 78 | – | |||||||||||
„End of Me” (ft. Gavin Rossdale)[89] | 2010 | – | – | – | – | – | – | – | – | 7th Symphony | |||||||||
„Broken Pieces” (ft. Lacey Mosley)[90] | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||||
„Not Strong Enough” (ft. Brent Smith)[91] | 2011 | 16 | – | – | – | – | – | – | – | ||||||||||
„Psalm”[92] | 2013 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||
„Angry Birds Theme”[93] | 2014 | – | – | – | – | – | – | – | – | – | |||||||||
„Shadowmaker”[94] | 2015 | – | – | – | – | – | – | – | – | Shadowmaker | |||||||||
„–” singel nie był notowany. |
Album | Rok | Utwór | Źródło |
---|---|---|---|
Schweisser – Heiland | 1997 | „Meine Liebe Ist Ein Monster” | [95] |
Waltari – Space Avenue | „Look Out Tonite”, „Purify Yourself” | [96] | |
Bush – Letting the Cables Sleep | 1999 | „Letting the Cables Sleep – Remix” | [97] |
Joachim Witt – Bayreuth 2 | 2000 | „Bataillon D’amour” | [98] |
Sepultura – Nation | 2001 | „Valtio” | [99] |
Şebnem Ferah – Perdeler | „Perdeler Apocalyptica Version” | [100] | |
HIM – Deep Shadows and Brilliant Highlights | „In Joy And Sorrow” | [101] | |
Angelzoom – Angelzoom | 2004 | „Turn the Sky” | [102] |
The Rasmus – Hide from the Sun | 2005 | „Dead Promises” | [103] |
Bullet for My Valentine – The Poison | „Intro” | [104] | |
Rammstein – Benzin | „Benzin ” | [105] | |
Oomph! – Delikatessen | 2006 | „Sex Hat Keine Macht (Single Version)”, „Sex Hat Keine Macht (Transporterraum Mix)” |
[106] |
The 69 Eyes – Angels | 2007 | „Ghost” | [107] |
Amon Amarth – Twilight of the Thunder God | 2008 | „Live for the Kill” | [108] |
Tytuł | Dane dot. albumu | Pozycja na liście | |||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
FIN [109] |
HUN [110] |
AUT [111] | |||||||||||||||||
Live |
|
– | – | – | |||||||||||||||
Reflections Revised |
|
– | – | – | |||||||||||||||
The Life Burns Tour |
|
5 | 8 | 9 | |||||||||||||||
„–” album nie był notowany. |
Tytuł | Rok | Reżyseria | Album | Źródło |
---|---|---|---|---|
„Enter Sandman” | 1996 | Kare Hellen | Plays Metallica By Four Cellos | [112] |
„The Unforgiven” | ||||
„Nothing Else Matters” | 1998 | Pasi Pauni | Inquisition Symphony | [113] |
„Harmageddon” | Kare Hellen | [112] | ||
„Path” | 2000 | Carsten Gutschmidt | Cult | |
„Path Vol.2” (ft. Sandra Nasić) | 2001 | Kai Sehr | ||
„Hope Vol.2” (ft. Matthias Sayer) | Christoph Mangler, Mathias Vielsaecker | |||
„Somewhere Around Nothing” | 2003 | Omar Abulzahab | Reflections | |
„Faraway Vol.2” (ft. Linda Sundblad) | Olaf Heine | |||
„Seemann” (ft. Nina Hagen) | Taku Kaskela | Reflections Revised | ||
„Bittersweet” (ft. Lauri Ylönen i Ville Valo) | 2004 | Antti Jokinen | Apocalyptica | |
„Wie Weit/How Far/En Vie” | Uwe Flade | |||
„Life Burns” (ft. Lauri Ylönen) | Volker Hannwacker | |||
„Repressed” (ft. Max Cavalera) | 2006 | Ralf Strathann | Amplified – A Decade of Reinventing the Cello | |
„I’m Not Jesus” (ft. Corey Taylor) | 2007 | Tony Petrossian | Worlds Collide | [114] |
„S.O.S. (Anything But Love)” (ft. Cristina Scabbia) | Marko Mäkilaakso | [112] | ||
„I Don’t Care” (ft. Adam Gontier) | 2008 | Lisa Mann | [115] | |
„Grace” | Igor Burloff | [112] | ||
„End Of Me” (ft. Gavin Rossdale) | 2010 | Lisa Mann | 7th Symphony | [116] |
„Sacra” | – | [117] | ||
„Broken Pieces” (ft. Lacey Mosley) | Lisa Mann | [118] | ||
„Not Strong Enough” (ft. Brent Smith) | 2010 | [119] | ||
„Psalm” | 2013 | – | – | [113] |
„Fight Against Monsters” | – | Wagner Reloaded – Live in Leipzig | ||
„Stormy Wagner” | – | |||
„Cold Blood” | 2015 | Lisa Mann | Shadowmaker | [120] |
Rok | Kategoria | Tytułem | Nagroda | Nota | Źródło |
---|---|---|---|---|---|
1997 | Vuoden vientituote | Apocalyptica | Emma-gaala | Laur | [121] |
2008 | Breakthough Artist | Metal Hammer Golden Gods Awards | Laur | [122] | |
Vienti-Emma | Emma-gaala | Laur | [123] | ||
2010 | Vuoden vienti-Emma | Laur | [124] |