Aphelocephala

W następnym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Aphelocephala. Temat ten przykuł w ostatnich latach uwagę naukowców i ekspertów, wywołując debatę, która trwa do dziś. Od początków po znaczenie we współczesnym społeczeństwie, Aphelocephala był przedmiotem studiów i badań, które rzuciły światło na jego liczne aspekty i implikacje w różnych obszarach. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy różne perspektywy istniejące wokół tego tematu i jego wpływ na życie codzienne. Ponadto zagłębimy się w mało znane aspekty i najnowsze wiadomości związane z Aphelocephala, aby zapewnić czytelnikowi pełną i aktualną wizję tej fascynującej sprawy.

Aphelocephala[a]
Oberholser, 1899[1]
Ilustracja
Białoczółka szarogłowa (A. pectoralis)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

buszówkowate

Podrodzina

buszówki

Rodzaj

Aphelocephala

Typ nomenklatoryczny

Xerophila leucopsis Gould, 1841

Synonimy
Gatunki

3 gatunki – zobacz opis w tekście

Aphelocephalarodzaj ptaków z podrodziny buszówek (Acanthizinae) w obrębie rodziny buszówkowatych (Acanthizidae).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Australii[4].

Morfologia

Długość ciała 9–12,5 cm; masa ciała 9–12,5 g[5].

Systematyka

Rodzaj zdefiniował w 1841 roku angielski zoolog John Gould na łamach „Proceedings of the Zoological Society of London[2], jednak nadana przez niego nazwa Xerophila okazała się młodszym homonimem rodzaju mięczaków, który opisał w 1837 roku niemiecki malakolog Friedrich Held, dlatego w 1899 roku amerykański ornitolog Harry Church Oberholser nadał rodzajowi ptaków nową nazwę – Aphelocephala[1]. Gatunkiem typowym jest białoczółka szarogrzbieta (Aphelocephala leucopsis).

Etymologia

  • Xerophila (Xerofila): gr. ξηρος xēros „surowy, suchy ląd”; φιλος philos „miłośnik”[6].
  • Aphelocephala: gr. αφελης aphelēs „gładki, prosty”, od negatywnego przedrostka α- a-; φελλευς phelleus „kamienista ziemia”; κεφαλη kephalē „głowa”[7].

Podział systematyczny

Do rodzaju należą następujące gatunki[8]:

Uwagi

  1. Nowa nazwa dla Xerophila Gould, 1841.
  2. Młodszy homonim Xerophila Held, 1837 (Mollusca).
  3. Niepoprawna późniejsza pisownia Xerophila Gould, 1841.

Przypisy

  1. a b H.Ch. Oberholser. Some untenable names in ornithology. „Proceedings of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia”. 51, s. 214, 1899. (ang.). 
  2. a b J. Gould. Descriptions of new Birds from Australia. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 8, s. 175, 1840. (ang.). 
  3. J. Palacký: Die Verbreitung der Vögel auf der Erde. Wien: Wallishausser'sche K.K. Hof-Buchhandlung, 1885, s. 23. (niem.).
  4. F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (redaktorzy), Bristlebirds, pardalotes, Australasian warblers , IOC World Bird List (v13.1) (ang.).
  5. D.W. Winkler, S.M. Billerman & I.J. Lovette, Thornbills and Allies (Acanthizidae), version 1.0, S.M. Billerman, B.K. Keeney, P.G. Rodewald & T.S. Schulenberg (redaktorzy), Birds of the World, Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY 2020, Aphelocephala, DOI10.2173/bow.acanth2.01 (ang.). Publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana rejestracja, też płatna, lub wykupienie subskrypcji
  6. The Key to Scientific Names, Xerophila .
  7. The Key to Scientific Names, Aphelocephala .
  8. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko, Podrodzina: Acanthizinae Bonaparte, 1854 - buszówki (wersja: 2024-06-20), Kompletna lista ptaków świata , Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego .

Bibliografia

  • The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca (ang.).