W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Antonio Guzmán Blanco i wszystko, co może nam zaoferować ten temat/osoba/data. Od jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo, po jego pochodzenie i ewolucję w czasie – zagłębimy się w pełną analizę Antonio Guzmán Blanco. Odkryjemy jego wiele aspektów, wpływ na różne obszary, a także opinie i wizje ekspertów w danej dziedzinie. Przygotuj się na głębokie zanurzenie się w ekscytującym uniwersum Antonio Guzmán Blanco, gdzie znajdziemy istotne i aktualne informacje, które pozwolą Ci poszerzyć swoją wiedzę i lepiej zrozumieć ten temat/osobę/datę.
Data i miejsce urodzenia |
28 lutego 1829 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
20 lipca 1899 |
Prezydent Wenezueli | |
Okres |
od 1870 |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezydent Wenezueli | |
Okres |
od 1879 |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezydent Wenezueli | |
Okres |
od 1886 |
![]() |
Antonio Guzmán Blanco (ur. 28 lutego 1829 w Caracas, zm. 20 lipca 1899 w Paryżu) – wenezuelski przywódca wojskowy (caudillo) i dyktator, generał, prezydent Wenezueli w latach 1870–1877, 1879–1884 oraz 1886–1887.
Jego ojcem był Leocadio Guzmán, dziennikarz i polityk, który wżenił się w zamożną rodzinę Blanco. Podczas wojny domowej Antonio stanął po stronie liberałów. Zdobył poparcie prowincjonalnych caudillos, a jego status umocniło objęcie stanowiska specjalnego komisarza ds. finansów, prowadzącego negocjacje w kwestii pożyczek od banków londyńskich.
W 1870 przejął władzę jako dyktator i przywóca ruchu odrodzenia. Trzy lata później ogłosił się prezydentem. Dowódcą swojej konnej gwardii mianował Augusto Paradesa Lutowskiego[1]. Ograniczył wolność prasy, represjonował opozycję, zaangażował się w walkę z Kościołem, m.in. zagarniając jego dobra, a z wynegocjonowanych przez siebie pożyczek wyciągał zyski, nie niwelując skali ubóstwa. Większą część rządów natomiast poświęcił na przebywanie w Europie i zabieganie o względy tamtejszej arystokracji. Doprowadził jednocześnie do modernizacji kraju. W 1889 przebywający za granicą Guzman został obalony przez zamach stanu. Ostatnie lata spędził na wygnaniu w Paryżu. Jego ciało spoczywa w Panteonie Narodowym.