Antoni Morończyk
W tym artykule przyjrzymy się fascynującemu życiu Antoni Morończyk i jego wpływowi na dzisiejszy świat. Antoni Morończyk od samego początku był postacią kontrowersyjną, budzącą zarówno wielki podziw, jak i krytykę. Na przestrzeni lat Antoni Morończyk pozostawił niezatarty ślad w historii, wpływając na różne aspekty społeczeństwa i kultury. Od innowacji w dziedzinie nauki po wpływ na politykę światową, Antoni Morończyk był czynnikiem zmian, który wciąż zaskakuje i wzbudza zainteresowanie milionów ludzi na całym świecie. W tym artykule przyjrzymy się jego dziedzictwu i zbadamy, czy jego wpływ jest nadal aktualny.
| Data i miejsce urodzenia |
11 maja 1914 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
15 lipca 1976 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Odznaczenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
 
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Antoni Morończyk (ur. 11 maja 1914 w Sielcu, zm. 15 lipca 1976 w Warszawie) – polski lekkoatleta, skoczek o tyczce i trener lekkoatletyczny, wielokrotny mistrz Polski.
Kariera zawodnicza
Zdobył sześciokrotnie mistrzostwo Polski w skoku o tyczce: w 1935, 1946, 1947, 1948, 1949 i 1950; był również dwukrotnym wicemistrzem (w 1936 i 1945) oraz brązowym medalistą w 1934. Dwukrotnie zwyciężył w halowych mistrzostwach Polski w 1948 i 1949, a trzy razy zdobył srebrny medal. Zajmował także finałowe lokaty w MP w skoku w dal w 1933 i 1935 i w trójskoku w 1933 i 1934.
8 stycznia 1939 w Toruniu poprawił rekord Polski w trójskoku z miejsca w hali wynikiem 9,09 m[1].
W latach 1935–1950 osiem razy startował w meczach reprezentacji Polski w skoku o tyczce, odnosząc 3 zwycięstwa indywidualne.
Rekord życiowy Morończyka wynosił 4,10 m (21 maja 1939 w Katowicach)[2].
Był zawodnikiem Sokoła-Macierzy Lwów (1931-1935), Warszawianki (1936-1939), AZS Kraków (1945-1948), Syreny Warszawa (1948) i Ogniwa Warszawa (1949-1950).
Osiągnięcia trenerskie
Tuż po zakończeniu II wojny światowej wraz z przyjacielem Kazimierzem Stropkiem czasowo przebywał w Sanoku, gdzie był inspiratorem i organizatorem uprawiania sportu wśród młodzieży[3][4] (pierwotnie przed wojną pochodził z podsanockich Olchowiec[5]). W tym czasie jako lekkoatleta startował w barwach Sanoka w rywalizacji międzymiastowej z Rzeszowem[6]. W 1946 został prezesem reaktywowanego wówczas sanockiego gniazda Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół”[7][8].
Został jednym z trenerów Wunderteamu. W latach 1954–1958 pracował jako trener w PZLA, był zastępcą dyrektora Ośrodka Przygotowań Olimpijskich w Warszawie (1958-1961), a AWF w Warszawie w 1956, a od 1961 do 1965 był wiceprezesem PZLA i szefem szkolenia kadry narodowej.
Uzyskał stopień doktora nauk wychowania fizycznego. Pracował na AWF w Warszawie jako docent, w latach 1974-1976 był zastępcą dyrektora Instytutu Sportu warszawskiej AWF, a od 1971 był kierownikiem Zakładu Lekkiej Atletyki tamże.
Życie prywatne
Był synem Michała i Małgorzaty z domu Gottfried[9]. 8 lipca 1945 poślubił w Sanoku Izabelę Antoninę z domu Szczęścikiewicz (1918-2006)[9][10]. Oboje zostali pochowani na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A39-5-4)[10].
Publikacje
- Skok o tyczce (1947)
- Trening skoków (1953)
- Lekkoatletyka (1966)
Odznaczenia
- Srebrny Krzyż Zasługi (22 lipca 1953, uchwałą Rady Państwa za zasługi w dziedzinie upowszechniania kultury fizycznej)[11]
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (14 stycznia 1955, uchwałą Rady Państwa na wniosek Przewodniczącego Głównego Komitetu Kultury Fizycznej)[12].
Przypisy
- ↑ Dwa rekordy Polski na przedsezonowym obozie skoczków. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 6 z 9 stycznia 1939.
- ↑ Henryk Gąszczak, Polska lekkoatletyka w statystyce historycznej; lata 1920-2007 , old.pzla.pl (pol.).
- ↑ Ludzie sanockiego sportu. Jerzy Lisowski. „Tygodnik Sanocki”, s. 10, Nr 28 (149) z 15 lipca 1994.
- ↑ Jerzy Lisowski: Ćwiczenia cielesne, gimnastyka, wychowanie fizyczne i sport w latach 1925–1995. W: Księga pamiątkowa szkół ekonomicznych w Sanoku 1925-1995. Sanok: 1995, s. 172. ISBN 83-903469-0-7.
- ↑ Artur Bata. Olimpijczyk z Sanoka. „Podkarpacie”, s. 7, Nr 5 (279) z 5 lutego 1976.
- ↑ Andrzej Kosiorowski. Sportowcy i działacze 35-lecia. Życiorys w barwach sportu. Albin Małodobry. „Nowiny”, s. 5, Nr 189 z 23 sierpnia 1979.
- ↑ Marcin Smoter. Próba reaktywacji Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Sanoku w latach 1945–1949. „Rocznik Sanocki 2011”, s. 139-140, 2011. Towarzystwo Przyjaciół Sanoka i Ziemi Sanockiej. ISSN 0557-2096.
- ↑ Zarząd. sokolsanok.pl. .
- ↑ a b Księga wtóropisów aktów małżeńskich za lata 1936-1945. T. „K”. Cz. II. Parafia Przemienienia Pańskiego w Sanoku.
- ↑ a b Lista pochowanych. Antoni Morończyk, Izabela Antonina Morończyk. um.warszawa.pl. . .
- ↑ M.P. z 1953 r. nr 93, poz. 1255.
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 s. 1575.
Bibliografia
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Marian Rynkowski: Od Adamczaka do Zasłony – Leksykon lekkoatletów polskich okresu międzywojennego - mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2004, s. 148-149. ISBN 83-9136-63-9-1.
- Henryk Kurzyński, Stefan Pietkiewicz, Janusz Rozum, Tadeusz Wołejko: Historia finałów lekkoatletycznych mistrzostw Polski 1920-2007. Konkurencje męskie. Szczecin – Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 2008. ISBN 978-83-61233-20-6.
- Zbigniew Łojewski, Tadeusz Wołejko: Osiągnięcia polskiej lekkiej atletyki w 40-leciu PRL. Mecze międzypaństwowe I reprezentacji Polski seniorów – mężczyźni. Warszawa: Komisja Statystyczna PZLA, 1984.
- Słownik biograficzny pracowników CIWF i AWF, tom I (pod redakcją Kajetana Hądzelka i Andrzeja Mazura), Warszawa 2000, s. 69-71 (z fotografią)
| Zimowe Mistrzostwa Polski w Lekkoatletyce | |
|---|---|
| Halowe Mistrzostwa Polski w Lekkoatletyce |
|