W dzisiejszym świecie Anton Bruckner to temat, który zyskał duże znaczenie i nadal budzi zainteresowanie w różnych obszarach. Niezależnie od tego, czy chodzi o zdrowie, technologię, kulturę czy politykę, Anton Bruckner stał się punktem dyskusji i analiz zarówno dla ekspertów, jak i osób niebędących ekspertami. Znaczenie zrozumienia i zagłębienia się w ten temat polega na jego wpływie na nasze codzienne życie, a także na jego możliwości wpływania na bieg historii. Dlatego istotne jest zbadanie różnych aspektów i wymiarów Anton Bruckner, aby zrozumieć jego zakres i znaczenie w bieżącym kontekście. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Anton Bruckner, aby rzucić światło na jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Instrumenty | |
Gatunki | |
Zawód |
kompozytor |
Odznaczenia | |
![]() | |
Anton Bruckner (ur. 4 września 1824 w Ansfelden, zm. 11 października 1896 w Wiedniu) – austriacki kompozytor i organista, neoromantyk, przedstawiciel klasycznego romantyzmu.
Anton Bruckner urodził się jako syn wiejskiego nauczyciela i organisty, w biednej, religijnej i muzykalnej rodzinie, w górnej Austrii, w Ansfelden. Jego matka śpiewała w kościelnym chórze. Przejawiał talent do gry na skrzypcach w wieku czterech lat, a w wieku dziesięciu ćwiczył już grę na organach.
Karierę muzyczną rozpoczął kolejno jako chórzysta, nauczyciel i organista w klasztorze augustianów św. Floriana w Linzu. W latach 1858–1868 organista w tamtejszej katedrze, następnie mianowany profesorem konserwatorium w Wiedniu. W 1886 roku został odznaczony krzyżem kawalerskim Orderu Franciszka Józefa.
Rola historyczna Brucknera sprowadza się głównie do osiągnięć na polu symfoniki. Fascynacja tym gatunkiem wywodzi się z dwóch źródeł:
Obok wyżej wymienionych wpływów w muzyce Brucknera zauważyć można oddziaływanie austriackiej muzyki ludowej i faktury polifonicznej. Mimo iż Bruckner należy do entuzjastów muzyki Wagnera, to sam reprezentuje nurt muzyki absolutnej. Zauroczenie Wagnerem niejednokrotnie budziło sprzeciw konserwatywnej krytyki – między innymi Eduarda Hanslicka.
Oprócz muzyki symfonicznej Bruckner uprawia twórczość religijną, która łączy mistrzostwo sztuki symfonicznej z kunsztem polifonii. Głos ludzki w tych utworach jest traktowany podobnie jak u Wagnera – jako jeden z instrumentów orkiestry.
Najważniejsze dzieła:
SYMFONIE | ||||||
Tytuł | Nazwa | Tonacja | Kompozycja, Rewizje | Trwanie | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Symfonia szkolna | « 00 » | f-moll | 1863 | 40-45 minut | ||
Symfonia nr 0 | « Die Nullte », « Zerowa » | d-moll | 1869 | 45-55 minut | ||
Symfonia nr 1 | c-moll | 1866, 1891 | 45-55 minut | |||
Symfonia nr 2 | c-moll | 1872, 1876 | 65-75 minut | |||
Symfonia nr 3 | « Wagnerowska » | d-moll | 1877, 1889 | 70-80 minut | ||
Symfonia nr 4 | « Romantyczna » | Es-dur | 1880, 1888 | 65-80 minut | ||
Symfonia nr 5 | B-dur | 1876 | 75-80 minut | |||
Symfonia nr 6 | A-dur | 1881 | 55–65 minut | |||
Symfonia nr 7 | E-dur | 1883 | 60-75 minut | |||
Symfonia nr 8 | c-moll | 1887, 1890 | 75-90 minut | |||
Symfonia nr 9 | (niedokończona) | d-moll | 1896 | 55-65 minut |